öyleyse can yücelin bir şiirini paylaşayım.
yerin seni çektiği kadar ağırsın
kanatların çırptığı kadar hafif
kalbin attığı kadar canlısın
gözlerin uzağı görebildiği kadar genç..
sevdiklerin kadar iyisin
nefret ettiklerin kadar kötü.
ne renk olursa kaşın gözün
karşındakinin gördüğündür rengin.
yaşadıklarını kar sayma
yaşadığın kadar yakınsın sonuna
ne kadar yaşarsan yaşa sevdiğin kadardır ömrün.
gülebildiğin kadar mutlusun
üzülme bilki ağladığın kadar güleceksin.
sakın bitti sanma herşeyi
sevdiğin kadar sevileceksin.
güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın
bir gün yalan söyleyeceksen eğer,
bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret
ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.
unutma yağmurun yağdığı kadar ıslaksın
güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
kendini yalnız hissettiğin kadar yalnızsın
ve güçlü hissettiğin kadar güçlü
kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.
işte budur hayat işte budur yaşamak..
bunu hatırladığın kadar yaşarsın.
bunu unuttuğunda aldığın nefes kadar üşürsün.
ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun.
çiçek sulandığı kadar güzeldir
kuşlar ötebildiği kadar sevimli
bebek ağladığı kadar bebektir
ve herşeyi öğrendiğin kadar bunu da bilirsin, bunu da öğren
sevdiğin kadar sevilirsin.
ben genellikle çok fazla şehir sevmem. çok fazla şiir okumam ve dinlemem. ama bildiğim ve en çok sevdiğim bir şiir yaş 35 şiiridir.