evlilikte mutsuzluk baş göstermeye başladıysa sona doğru yaklaşıyorsunuz demektir. eğer çocuklarınız varsa biraz daha direnebilirsiniz, evliliğinizi kurtarmaya çabalayabilirsiniz. ancak olmuyorsa bazı şeyleri zorlamanın manası yoktur. çocuklarınız sizi anlayacak yaşta iseler karşınıza alıp düzgünce konuşmalı ve durumu anlatmalısınız. bu gibi durumlarda genelde çocuklar agresif anlayışsız olur dikkatli davranmak gerekir. onları dövmek azarlamak gibi yollara başvurursanız bu onlarda kalıcı sorunlara neden olabilir. eğer çocuk yoksa zaten boşanma ve evliliği bitirme daha kolaydır. karı koca arasında mal paylaşımı yapılır evlilik sona erdirilir.
eğer mutsuz bir evliliğiniz varise önce onu mutlu hale çevirmek için bir emek ve aba sarfetmelisiniz bu tabiki tek taraflı olmaz karşılıklı olmalıdır iki insanında bunu istemesi gerekir siz buna karar verip bunu denemeye çalışırsanız eğer mutlu olmayı belki bir nebze başarabilirsiniz yuvanızın yıkılmasını istemiyorsanız. ancak bu şekilde yani kendi aranızda da sorunları çözemiyorsanız bir doktora başvurmak ve onunla konuşarak sağlıklı iletişim kurmayı öğrenmenşz ve aynı zaman da mutlu olmak için çaba sarfetmeniz gerekebilir. aslında mutluluk insanın kendi içindedir bir başkasına bağlı değildir her insan kendi içinde pozitif duygulara sahip olup bu mutluluğu bir şekilde yaşar aynı zamanda bu mutluluğu paylaşarakra mutluluğuna mutluluk katar işte kişi de orada devreye giriyor yani bakış açısı olayları değerlendirme durumu konuşmak ve iletişim kurmak o kadar önemliki. bizler aslında karşımızda ki insanın ne düşündüğünü ve ne hissettiğini onunla konuşup paylaşmadığımız için bilmiyoruz bile. neden mutsuzuz sorusunu kendimize sormuyrouz bile veya mutlu olmak için ne yaptık diye bile sormuyuyoruz. eğer doktora gidipte yine aynı tutumları segilerseniz yani bu şekilde devam ederseniz bir müddet sonra bu evlilik ne size ne de karşınızdaki insana faydalı olmaz aksine zararı olur. ve zararlı olan bir şeyin de devam etmesi iki kişiye de eziyet olur eğer yeterince çabaladığınız ve emek verdiğiniz inanıyorsanız ki şans vermek gerekir bence toparlayabailmek için ancak buna rağmen evlilik sizde eziyet halini almaya başladıysa bence ne kendinizı ne karşıdaki insanı boşuna oyalamanıza gerek yoktur. çünkü hayat o kadar kısa ki belki de ömrünüze yaşayacağınız görüceğiniz başka mutluluklarda olacaktır. bu mutlulukların kapınızı çalmayacağını bilemezsiniz bu sebepten kendinizi de karşınızdaki insanı da yormamak en doğru karardır bence. yani olmadığı yerde olmaz bazı şeyler. olmayınca olmuyor deriz ya aynı o hesap. sağlıklı iletişim çok önemli ilişkiler de.
mutsuz bir evlilik yaşıyorsanız , çocuk olmadan bu evliliği noktalamak en doğru karar olur.yani mutsuzluk akabinde aldatmayı ve aldatilmayi getirir. bu anlamda kendi ve karşınızdaki insanın kul hakkına girmeden yollari ayirmak isabetli bir karar olur.