tabii ki paylaşmak ve dertleşmek güzel bir şey çünkü dertleştikçe insanın dertleri azalıyor. bir şeye canını çok fazla sıktığı zaman fikirlerini güvendiğimiz insanlar açılarak onlardan akıl almak gerçekten çoğu zaman faydalı bir şey oluyor. ama bazı konularda özellikle çok fazla detaya girmeden paylaşmak ilerde bize tehdit oluşturacak insanlarla hiçbir şekilde paylaşıldı bulunmamak kimseye gebe kalmamak açısından da dikkat edilmesi gereken konulardır. çünkü bazı insanlar sizin onlar anlattığınız konuları size karşı koz olarak kullanabiliyorlar. böyle durumlar yaşamamak için özellikle zayıf noktaları nasıl ve ileride karşımıza çıkabilecek konuları herkesle paylaşmamamız gereklidir bence. ben canımı sıkan bir konu olduğu zaman en çok anneme güvenirim ve her şeyi onunla paylaşabilirim.çünkü ben seni en güvendiğiniz arkadaşlarımız bile bizi sırtımızdan vurabiliyorlar. hatta hayatımızda olan sevdiğimiz insanlar bile zamanlayıcı anlattığımız şeyleri önümüze koyarak bize zor durumda bırakabiliyorlar ve canımızı acıtıyorlar.o yüzden de paylaşmak ve dertleşmek tabii ki güzeldir ama ağzımızdan çıkanları her zaman tartarak konuşmalıyız. böyle yaparsak kimse bizi zayıf noktalarımızdan vuramaz.böyle düşünüyorum ancak bazen benim de böyle davranamadığım çok zaman oluyor. güvenip her şeyimi anlatıyorum dertleşiyorum ancak sonrası çoğu zaman hüsran oluyor.o yüzden en güzeli bir sıkıntınız olduğunda öncelikle ailemizle dertleşmektir bana göre. çünkü onlar bize her zaman en doğru yolu gösterirler ve başkaları gibi ağır bir şekilde yargılamazlar.