aşk her şeyden önce beden üzerinde oldukça farklı bi etkiye sahiptir. insanların hem mutlu olmasını hem de öfkelenmesini veya üzülmesini çoğu zaman aynı anda yaşatabilen ve herkes tarafından aynı tanıma sokulması imkansız olan büyülü bir kavramdır. işin özü aşkın beyin üzerindeki etkisi kişinin üçünde bulunduğu aşkın hangi evresinde olduğuna göre değişir diye düüşnüyorum. bu söylediklerimi şöyle açıklamak gerekirse eğer, bir kişi aşkına karşılık buldupunda ve ulaşılması kolay olan yani iki karakterin birbirne benzediği ve birbiridii analdığı durumlar beyin üzerinde oldukça olumlu etkiler yağararak beynimize toz pembe hayaller kurma yetkisini verecektir. ama tersi olan ir durumda yani tek taraflı aş durumunda kaşrımızdaki kişnin tepkileri bizim aşkımızın byüklüğü ölçüsüdne aynı zamanda bizim canımızı acıtacaktır. onun bizi reddetmesi veya onun başka birisine bizim ona verdiğimiz değri vermesi veyahut ona bizim kadar değr vermeyen ve hatta belkie de onu üzen birsiinn tercih edilmesi onun tarafından elbette kibizi üzecektir. bir de bunların asine layın bir de patonik olma durmu vardır bu nereydese esinden beter bir hal olabliir insanalrın duygu ve düşünce dünyasını bozabilme etkisine saiptir çünkü hoşalndığımız ve hatta dire olarak aşık olduğuz demek de yanlış olmaz bizim sevgimizin hiç farkında olmadan bazen güzel bir gülümseme ile bir günayıdın der ve senin tüö günün güzel geçer olumlu düşüncelergelecek hayalleri mutlu bir ruh hali ile devame drsin ama diyelim ki o kişnin tamamen mral bozukluğu ile dolu bi ruh hali vardı ve sizi fark etmeden geçip gidiverdi birden bu duruda da insan kendinsini beğenmeme benim neyim ekdik onu mutlu edebilecekken neden ben tercih etmiyor ve neden beni fark etmiyor gibi olduça sıkıntılı olan düşüncelrre irip günlerin ib üzüntü ile birlikte geçirip ciddi anlamda sıkıtnıo bir durmua girmesine sebep olabilir.