asıl anne doğuran değil büyütendir doğurandan anne olsaydı bırakmazdı.
kafayı yerdim yaa düşüncesi bile kötü yani yıllardır bakıp büyütüp belli bir yaşa getiriyor ve sen ona anne diyorsun hayatını annene adıyorsun ve bir gün annen sandığın kişinin annen olmadığını öğreniyorsun allah korusun vala koca bir hayatımın kocamannn bir yalan olmasının hiç istemem kimsenin de olsun istemem
insan yıllarca birlikte yaşadığı ve annesi ya da babası olarak bildiği kimsenin gerçek anne ve babası olmadığını öğrenmesi aslında çok büyük bir trajedidir. allah göstermesin ben böyle bir durumla karşılaşsa idim, öncelikle gerçek annemden neden ayrıldığımı, beni neden başkasının büyüttüğünü araştırırdım. acaba zorla kaçırıldım mı, yoksa gerçek annem öldü mü diye araştırırdım. şayet yaşıyor ise beni araştırıp - araştırmadığını, arayıp - aramadığını araştırırdım. yine varlığının ve imkanının beni bulmaya yetip - yetmediğini öğrenirdim. eğer durumu elvermediyse, hastaysa ve fakirse, buna rağmen yine de beni araştırdıysa, aradıysa, ancak ulaşamadıysa gider kendisine sarılırdım. annem olarak bildiğim kimseler beni zorla kaçırdılarsa onları affetmezdim, gerçekleri benden gizlemesine sinirlenirdim ve hakkında şikayetçi olup, annem bildiğim kadını terkedip, gerçek anneme dönerdim. onsuz geçen yıllarımı telafi etmeye çalışırdım.
beni bu yaşa kadar getirdiği için gerçek annem olarak kabullenirdim.
annenizi anamnez diye okudum deliriyorum galiba :) soruya geçecek olursak ben şahsen büyük bir tepki verip annem bildiğim kişiyi üzmezdim sonuçta önemli olan kan bağı değil gönül bağı