benim bir oğlum var. gerçekten de anne olduktan sonra ok adar şey yaşadım ki kendimi toparlamanın formülü allaha dua etmek ve oğlumla ilgilenmek oldu. ruhumu dinlendiren şeyler bunlar. zaten hamilelik ve doğum süreci kadını çok yıpratıyor. her kafadan bir ses çıkıyor. sanki herkes ben biliyorum havasında hepsi bir akıl veriyor. sonra da bir şey deyince ben çocuk büyüttüm benden iyi mi bileceksin? bebeğim doğdu daha eve gelmedik biri ağzına emzik sokmaya çalışıyor, diğeri çıkarıyor biri diyor ki pekmez verelim biri diyor ki soda içirelim. akıl işi değil. daha üç günlük bebek biri demiyor ki annesi var sütü var. ben o haldeyim onlar hala konuşuyor. pekmez içirmelerine izin vermedim tabi ki. sütü var. ne pekmezi? bu defa vay ben çocuğuma verdim iyi sen ver ben vermiyorum. emziği çıkardım canı isterse alır dedim. tuza bas çocuğu, yok bilmem ne et. anlamıyorlar o yetmiyor. mırç mırç öpüyorlar ve kış çocuğu zaten buz gibi hava. yaz şimdi çorap giydirmiyorum aman giydir, her gün yıkıyorum yıkama ne gereği var. her bebek ve her birey farklıdır, bunları anlamıyorlar. biri doğru düzgün yardım etmedi ama lafa geldi mi dil bu kadar. en iyisi bu benim çocuğum karışma deyip kendi çocuğunu büyütmek. doğumdan sonra kadınlar kilolarından şikayetçi oluyor. habire şekerli şeyler ye süt olur deyip sonra bir sürü kilo alıyorlar. zaten belli bir ay kilo veremiyorsun. sütü arttırıcı temel şey su. su içtikçe zararlı toksinler atılır ve insan zayıflar ayrıca. su, süt de yapar. gereksiz konuşmalara takılmayıp dinliyor gibi yapıp boş vereceksin. herkesin dediğini yaparsan o bebeği büyütemeyip psikoljin alt üst olur. ayyy bu bebek çok zayıf, ayy hiç gelişmemiş, sütün yaramıyor, sütün yok, mama ver. bu çocuk büyümez. bu tarz cümlelere kulak tıkayackasın. sağlık ocağında ve hastanelerde kontroller yapılıyor eğer zaten bir problem varsa söyleniyor. kimisi aşı bile gereksiz diyor ki aşılar mutlaka yapılmalıdır. herkes bebeği için en iyisini ister. bu yüzden annelere biraz saygılı olunmalı. biraz kendi haline bırakılmalı. daha gücü toplanmadan kalkıp bu işi yap şu işi yap veya cümbür cemaat gidilmemeli. ben hastaneden geldim. kaynanam zahmet edip eve geldi girdi içeri direkmen ne yemek var dedi? ben hastaneden geliyorum ya keyiften mi geliyorum. işte böyle insanlar için dik duracaksın kendini ezdirmeyeceksin. herkes sana saygı duymak zorunda.