içine kapanıyorum ben biraz. canım yandığında kendimi anlatacak, anlaşılmayı bekleyecek mecalim olmuyor genelde. zaten bizi sevenler ya da sevdiklerimiz değil mi canımızı yakanlar. kime, neyi şikayet edebiliriz ki?
ne yazikki canım yandıgı zaman koşacagım tek bir insan yok ablam dısında.
sevdiğim insana koşarım. çünkü beni en iyi o anlar ve yaralarımı nasıl saracağını da çok iyi bilir.
valla ben kendime koşarım o durum da beni seven insana katlanamayacağım,kendi içime dönerim.
bizi sevene kosariz. bizim sevdiklerimiz genelde bizi sevmez.