evet kendimle konuştuğum zamanlar olur genellikle dışarı da yürüyüş yaparken veya dolaşırken kendi kendime söylenirim veya aynanın karşısında bunu yaparım. ya da bir kitabın tartışmasını kendi kendimle tartışırım. yani kendimle baş başa iken bazen konuşur ve sohpet ederim.
evet kendimle konuştuğum zamanlar oluyor. bazen en iyi derttaş oluyor. kendi kendimi sorguluyorum. kendime sorular sorup cevaplarını bulmaya çalışıyorum. ve bu da benim hatalarımı görmeme yarıyor.
evet yolda yürürken bile kendi kendime konuştuğumu biliyorum . bazen delirdin herhalde sen diye kendime sorarım hatta
her zaman konuşurum .kimse sizi sizden daha iyi anlamaz .o yüzden kendi kendimin arkadaşıyım , her fırsatta konuşuruz .
evet arada oluyor özellikle sinirli iken çok olur.
oluyor hemde çok fazla hatta bazen tv ile bile konuşurken buluyorum kendimi (;
ayrıca kişisel gelişimde sesli düşünme diye bir kavram var ve tavsiye edilmekte.
sanılanın aksine insanın kendisiyle konuşması iyidir ve güzel hissettirir.burdaki denge unsuru olarak normal hayattan kopmayacak düzeyde olmalıdır.yoksa önce asosyallik ve ardında şizofreni gelir.
benim ara sıra oluyor bir işi nasıl yapacağımı bulamadığım zaman sesli düşünürüm genel de