çocukken sivil polis olmak isterdim ve şimdi ev hanımıyım bazen hayallerimiz gerçekleşmeye biliyor
futbolcu olmak isterdim.işsiszlik mesleğini yapıyorum 3 senedir gayet başarılıyım bence.
insanlar sevdikleri mesleği yapmakla hem mutlu olur, hem hizmet alandaki insanları mutlu ederler. maalesef ülkemizde bu neredesyse imkansız haldedir. bırakın çocukluk hayalini kimse okuduğu okulun işini yapmıyor
çocukken en istedigim meslek bir hukukçu olmak isterdim.ama malesef olmadı.
küçükken tek hayalim polis olmaktı ama malesef olamadım şimdi ise ziraatciyim mesleğimi severek yapıyorum ama hala bir polis görsem çok özeniyorum keşke polis olabilseydim
ben cocukken ilerde ögretmen olmayı cok isterdim fakat olmadi.hayat bazen insana istedigini vermıyor malesef yapacak bir sey yok.su anda celik montaj isi yapıyorum hayatımdan memnun olmasamda öuyle böyle gecım saglıyorum.bunada sukur demeyi bilmeli insan.istedigim konumda ve meslekte olmasamda yinede mutlu sayılırım.
çocukken muhasebecilik isterdim şimdiki meslegim bankacılık .
çocuk ken hayalim kaptanlık tı şimdi kaptanlık yapıyorum
öğretmen olmak isterdim ilkokuldayken. sonrasında lisede yazar veya yönetmen olmak istedim. bambaşka bir okul okudum. okuduğum okulla alakasız bir iş yapıyorum şimdi de. hayat sen planlar yaparken başına gelenler demişler ya çok doğru.
ben çocukken tiyatrocu olmak isterdim hep söylerdim tiyatrocu olcam derdim yada ana sınıf öğretmeni ama şuan hiç birinde olamadım :) yani ev hanımıyim
en çok istediğim mesleklerden biri öğretmendi.