selçuklu devrinde anadolu'nun türkleştirme çağında ilk gelenler hoca ahmet yesevi'nin eğsi sini atıp görev verdiği dervişler idi. esilerini buldukları yerlere tekkelerini kurdular.eğitime başladılar. tekkelere öğrenci geldiği zaman onun sabrını ölçmek için tekke'nin avlusuna bir kaya parçası koyuluyor,şeyh öğrenciden bu kayadan birbirine geçmiş ,iki üç zincir halkası çıkarmasını istiyor. öğrenci hem ders alıyor,hemde boş zamanında bu taş üzerinde çalışıyordu. öğrencinin sabrı ve tahammülü bitince taşa sertçe vuruyor taşı çatlatıyordu,görev burada sonlandırılıyordu. bu kayaya sabır taşı deniyordu,öğrenci taşı çatlatınca da sabır taşı çatladı deniyordu. bu kadar zorluğa rağmen taştan zincir halkalarını çıkaranlar oluyor,onlara şeyh tarafından himmet veriliyordu,taş zincir sonradan gelenlere ibret olsun ve cesaret versin diye,tekke'nin önüne asılıyordu,orta çağ'da anadolu'da dolaşan seyyahlar bu tür taşlar gördüklerini yazmışlardır.
sabır taşı hikayesi sabreden insanların ve çektikleri çilelerden kağıda dökülmesi neticesi ortaya çıkan manzaradan geliyor.