çocukluğuma alakalı bir çok anımı özlerim. özellikle düşünmeden yaşamış olduğum anları özlerim. yani üzerinde çok düşünmeden çılgınca girişimlerde bulunduğum zamanları özlerim. sorumsuzluğu özlerim işin açıkcası. çocuklukta arkadaşlarımla olan beraber eğlencelerimizi kahkaha atışlarımızı egzos dumanınj suratımıza sürüşümüzü, içip içip dağıtmamızı onlarla beraber daha fazla vakit geçirmeyi gecenin bir yarı birbirimiz de sohpet etmeyi pasta savaşlarımızı karlı havalarda kayak yapmayı birlikte ağlamayı bile özledim inanır mısınız. yüksek tepelere tırmanmaya çalışırdık okuldan kaçardık pis bir site havuzuna atlamıştık hiç unutmam. arkadaşlarımla olan eğlencelerim benim çocukluğum işte bütün bunları çok özlüyorum.
çocukken sabah erkenden kalkıp ilk işim televizyonu açıp sevdiğim çizgi filmler olan; pokemon, tom ve jerry, temel reis gibi çizgi filmleri izlerdim. öğlene doğru hem çizgi film açık olurdu ve oyuncaklarımla oynardım, öğlen uykuya geçer, ikindin kalkınca mahalleye çıkar ve mahalledeki çocuklarla saklambaç oynardık, bisiklete binerdik, körebe oynardık ve kum olan yerlerde kum oynardık, üstümüzü o kumlarla batırırdık çok hoşumuza giderdi. çocukken ne sorumluluk vardır ne bir şey, yediğin önünde yemeğin arkandaydı.
çocukluğunla ilgili hatırladığım şey elmalı tatlı ve leblebi tozudur. gerçekten bunlar unutulmayan şeyler. birde mahallede oynadığımız bilye oyunudur. sabahtan akşama kada dışarıda oynaedık.
çocukluğumla ilgili özlediğim bir çok şey var.
pazar aksamlar sobada su kaynatırdı annelerimiz yıkarlardı bizi :)
kestane pişerdi sobanın üzerinde.
sokak oyunlarını arkadaşlıklarımıda çok özledim.
leblebi tozu en sevdiğim şeydi birde herkesi iyi sanmam.