evet korkarım hemde çokkkkkkkkkkkkkkkkkllk
karanlıktan korkmam da karanlıkta olabilecek şeylerden korkarım özellikle daha gözüm karanlığa alışmamışsa daha çok korkarım bir de kedim var bazen bir şeyleri yere düşürüyor gece boş bulunuyorum sıçrıyorum yoksa karanlıktan korkmam yani göremediğim için korkuyorum
karanlıktan asla korkmam nasıl gündüz rahat rahat gezebiliyorsak rahat rahat dolaşabiliyorsak rahat rahat istediğimiz yerlere gidebiliyorsak gecelerde bunları yapabiliyorum. akşamları ışıklı ortamda pek fazla oturamam sürekli ışığı kapatırım odama geçtiğim zaman. bir nevi karanlığı seviyorum diyebilirim. ya karanlık fobisi iyi bir şey değil benim bir arkadaşım vardı o da karanlıktan çok korkardı mesela geceleriben ışığı pek fazla sevmediğim için o da sürekli ışık olsun lamba yanık kalsın derdi bir ara gece uyandım ışığı kapattım anda uyandı lütfen ışığı geri aç dedi neden diye sordum bilmiyorum boğuluyorum sanki dedi iyi bir şey değil bu bunlar içinde psikologlara gidebilirsiniz gerekli tedaviyi alabilirsiniz. karanlıktan korkuyorsanız korkunuzun üzerine gidin zira hiç bir sonuç elde edemezsiniz. dediğim gibi bir psikiyatrise görünmekte fayda var. çünkü belli belirli bir yaşa geldikten sonra evde tek kaldığınız zamanlar olacak bazen akşamları elektrik kesilebiliyor ve bu durum sizi negatif yönde etkileyebilir. karanlık fobisi olan arkadaşlar mutlaka ama mutlaka bu yönde bir tedavi alın.karanlık iyi bir şey değil ama kötü bir şey de değil sonuçta aynı yerdesin sadece ışıksız bir ortam bundan dolayı da bu karanlık fazla kafana takmayacaksın mesela ben öyle yapıyorum çok mu korktun telefonumun oyna telefonuna sürekli ilgilen ya da bir balkona çık evdeysen ve karanlık bir ortam varsa elektrik kesilmişse kendinize biraz dirayet gösterin gerçekten hiç iyi bir şey değil bu karanlık fobisi benim birçok arkadaşımın var karanlık fobisi duramıyorlar ve ben onları sürekli psikiyatrise tedaviye gönderme çabasındayım hayat yaşamaya değer korkusuz yaşamak daha güzel bence karanlık fobisi olan arkadaşlarım bu dediğimi tekrar düşünün ona göre hareket edelim sizden rica ediyorum.
ben kesinlikle karanlıktan korkan bir insanım geceleri gece lambası olmadan asla uyumam karanlık etrafımı göremediğim zamanlar beni hep tedirgin eder
karanlıktan korkarım sanki biranda arkamdan birisi gelir diye hissederim direk koşmaya başlarım karanlikta goz gozu gormuyor sanki boyle birisi fisildiyor birisi arkandan geliyor hissine kapiliyorum çok kötü oluyorum bazen mesela ben bakkaldan evime geldigim zaman asansorler cikiyorum asansorden iner inmez direk koşmaya basliyorum cunku sanki birisi gelip birsey yapacak gibi arada korkmam mesela karanlik bir yere girdigimde kulakligim yanimdaysa takarım sadece şarkımı dinlerim o karanliktan gecer sonra arkama bakarim her ne zaman karanliga girsem arkama bakiyorum cunku korkuyorum birsey olacak diye mesela benim 6ıncı hissim cok kuvvetlidir ne desem olur aklimdan birsey gecirdigimde olacagini zannediyorum o yuzden kosuyorum ama karanligida bi yandan seviyorum sesiz kimse yok huzurlu bir yer kimse kimseyi gormuyor ama en çok korktugum şeylerden birincisi karanlık ve kapalı alan korkusu var
karanlıktan korkmam aksi halde ruhumu günün stresi ve yorgunluğundan ayırır yani meditasyon tarzı bir şey.
ben geceleri korku videoları izlemeden duramıyorum ve gece karanlık oluncada yatağa gidiyorum ve korkudan bütün duaları ezberledim nerdeyse onun için cevanım aşırı korkuyorum olur ama sabahları hiç korkum yok muhtemelen kimse korkmuyordur.
karanlıktan hiç ama hiç korkmam, aksine severim.
bilinmezlik insana her zaman tedirginlik verir bu yüzden görmediğimiz varlıklar bize daha çok korku verir ve korku filmleri de bunu bildiği için hep cine şeytana oynar. ama ben o gün korku filmi ya da psikolojimş etkiliycek bişey izlemediysem pek korkmam. gün içinde öyle şeylerle kafanızı meşgul ettiyseniz zihniniz sizi korumak için sürekli kormu sirenleri çalacaktır o zaman vay halinize yan taraftaki tuvalete gitmek üç saatinizi alabilir
korkmam çünkü öyle bir fobim yok . neden korkayım ki ?
normalde karanliktan felan korkmam ama aksam korkunc bi film yada üç harfliler ile ilgili film izledikten sonra bilinç altina korku yerlesiyor bu da ister istemez karanlikta dururken baya tirsmama neden oluyor.izledigim filmlerinden etkilenirsem karanliktan korkarim.
karanlıktan yer ve duruma göre korkarım veya tedirgin olurum. gözümün görmesi lazım azda ışık olsa yeter.
tabiki korkarim bende.eger gittgim veya yasadigim yer issiz ve kimse yoksa bu insanda ister istemez üzerinde bir korku salar.korkmuyormus gibi davransada ama nafile bence insanin icinde vardir o korku.
karanlıktan korkarım ama severim de.bu nasıl bir şey bende anlamış değilim.karanlıkta film izlemeyi seviyorum mesala.karanlıkta durmayıda seviyorum.yani yerine göre bu durum değişmektedir.mesala benim arkadaş karanlıkta bir saniye bile duramıyor psikolojisi bozuk olduğundan dolayı kaynaklı bir durum
evet vazen karanlik oldugunda korkuyorum bazen normal karanlijta korkmam
karanlık korkusu, bence insanların ortaya çıkardığı psikolojik bir sorundur. ben karanlıktan korkmuyorum. bilmediğim bir yerde olursam belki korkarım ama kendi bildiğim bir yerde korkmam hatta çoğu zaman evde tekim veya eşim mesaiye kalıyor çok geç geliyor ben o zaman bekliyorum geç saatlere kadar hatta birkaç defa da tek kaldım ama insan biraz korkuları kendi gözünde büyüttüğü için bu şekilde oluyor.
karanlıktan korkmuyorum bunu bir fobi olarak gören herkesin de bir tedavi görmesi gerektiğini düşünüyorum
hayır korkmam. gördüğüm hiç bir şeyden korkmam. karanlığıda görüyorum. ondan çekinmiyorum.
zifiri karanlıktan korkarım. ondan eğer zifiri karanlık ise gece lambası falan kullanırım
yani korkmak demeyelim de açık köyde veya çiftlik gibi yerlerde gelebilecek olan hayvanlardan korkarım ve bu korku genellikle havalar karardığında meydana gelir