aslında bu durum yerine göre değişebilir. sohpet etmeyi, muhabbet etmeyi, konuşmayı severim tabiki ama hep ben konuşayım gibi bir gayem yoktur. yani karşımdkai insanı dinlemeyi de çok severim. bazen çok dinlerim çok suskun olurum dinlerim belki yorum yaparım bazende konuşkan olurum ama yerinde konuşurum. mesela ilgilendiğim veya bildiğim herhangi bir konu olsun onun üzerinde muhabbet dönsün şevkle o an konuşurum dinlerim yorum yaparım düşüncelerimi paylaşırım. bazen de çok suskun kalır sadece dinlerim katılmadığı nokta da söylerim. yani bu ortama duruma konuya göre de değişkenlik gösterir ama sohpet muhabbet etmek iletişim kurmak çok önemli. iletişim kurarak karşınızdaki insanı tanıyabilirsiniz ancak o şekilde anlaşabilir siniz sohpet edersiniz. bağırarak çağırarak anlaşamazsınız. doğal olarak sohpet etmek düşünceleri paylaşmak içinizi dökmek herzaman iyi bir davranıştır diye düşünüyorum
çok konuşmak boş konuşmaktan başka bişey değil az ve öz konuşmak gerek
çok konusmayi sevmem yerine gore konusurum çok konuşup boş konusmayi hic sevemem bence gevezelik yapmaya gerek yok az ve öz konuşmalı insan konuşacağı yeri bilmeli ona göre davranmalı bilmeyio boş boş konuşmamalı
ikisini de severim ben. yeri geldiğinde susmayı severim yeri geldiğindeyse çok konuşmayı severim. bazen de gıcıklığına çok ve boş konuşmayı seviyorum sevdiğim insanı gıcık etmek için. ne yapayım yani insan sevdiğiyle uğraşırmış :) .
ortamına göre değişiyor. ilgimi çekmeyen ve ya ilgi alanım olmayan bir konu olduğu zaman genelde susmayı tercih ediyorum. bazen düşündüklerimle aynı olduğu zaman da konusurum.
kendim şahsen herzaman yerine göre davranmayı severim konusulması yerde susmak olmaz susulmazı yerde de konusmak olmaz onun için yerşne göre davranmayı cook severşm herseyin aşırısı zarar
bu durum yerine göre değişir.çok konuşulacak yerde vardır konusuna göre yada haklılık durumuna göre konuşur veya konuya konu icabı dahil olursun .
veya konu vardır senlik bir durum değildir veya seni ilgilendirmez veya buyuklerin vardır onlar konuşur sen dinlersin bu şekilde olur ancak
çok konuşmayı oldum olası sevmedim.çok konuşkan bir yapımda yok öyle.dinlemeyi ve insanları anlamayı daha çok severim.gerektiği yerde konuşurum.karşımdaki insana bağlı biraz da muhabbetini çok sevdiğim insansa konuşurum ama pek hoşlanmadığım biri ise pek konuşmam.iş yaşamında işim gereği çok konuşuyorum.belki de sosyal hayatta konuşmaya takatim kalmıyor da olabilir.ama işin özü dinlemeyi daha çok sevdiğim doğrudur.
çok konuşmayı severim. annemle bir gun ayrı kalayım ayrı kaldığım günü ona yaşatırım anlatarak o kadar severim konuşmayı. dizi ya da film izlerken sürekli durdurur aklıma geleni anlatır öyle devam ederim. konuşmadan duramam.
çok konuşurum konuşmayı severim ama galiba eskiden di o konuşmalar simdi güvenip inanında kimse ile konusulmuyor
ama tabi diğer insanlarla normal şekilde konuşurum. susmam ve konuşmamam gereken durumlarda da susmayı tercih ederim.
sevdiğim insanlarla çok konuşmayı tercih ederim. çünkü onlarla konuşmak bana gerçekten huzur veriyor.
insan gerektiği zaman konuşmalıdır. gerektiği zamanda susmalıdır.
ben susmayı tercih ederim ama yanımda ailem veya kafa yapımız uyuşan biri olursa onla konuşmayı çok severim, özellik güncel konular konuşmayı o konuyla ilgili bilgi alışverişi yapmayı severim.
allah bana konuşmak için dil ,ağız vermiş yani ben çok konuşmayı daha çok severim hatta bir yere giderken tek gidemem çünkü çok konuştuğum için bir de şöyle bir şey var herkeslede konuşmam herkesle de konuşmayı sevmem yanımda illa biri olacak mesela eşimle mesela bir yere gidiyorsun çok konuşurum mesela akrabalarla gidiyorsun gene hep ben çok konuşuyorum yani çoğunluk daha çok konuşurum.
genellikle tercihim susmaktan yana olur. ama sevdiğim ortamda ,sevdiğim insanlarla konuşmayı severim.
çok konuşmak nereye gidersen git kime sorarsan sor iyi birşey değil , insanın ağırlığı olmalı yerine göre zamanına göre tek kelime ile yada tek bir sözcük ile anlatması gerektiğini anlatmalı az konusucan öz konuşucan gevşek ağızlı olan insanların ne toplumda ne de başka yerde yeri olmaz yer edenemez
ben sessiz sakin biriyim çok konuşmayı değil de boş konuşmaları sevmem kimileri laf üresin diye boş boş konuşuyor sıkılırım ben öyle muhabbetlerde kimi zamanlar günde 1 kelime dahi konuşmadığım günler olmuştur iyi birşey mi diye sorarsanız bence değil insan konuşmalı içini dökmeli sosyalleşmeli
susmayı.. cunku cok konusan insanlar genelde kendilerini diğer insanlara kanitlayamamis, kanitlamaya calisan kimselerdir
çok konuşmayı sevmem çünkü çok konuştukan sonra genellikle baş ağrısı felan oluyor ve karşı tarafa çok olumsuz hisler iletmiş olurum.susmayıda sevmem yani çok fazla abartmadıkça konuşurum.