1

newton bir ağacın altında hafif bir uykuya dalmışken, düşen bir elmanın kafasına çarptığı şeklindeki efsaneyi duymuşsunuzdur. bunun, newton’u evrendeki bütün cisimlerin birbirlerini belki elmanın dünya tarafından çekilmesinin aynısı olan bir yolla çektiğini düşünmeye sevk ettiği zannedilir. newton, ay’ın dünya etrafındaki hareketine ait astronomik verileri çözümlemeye devam etti. bu gibi verilerin çözümlenmesinden newton, gezegenleri yöneten kuvvet yasasının yere düşmekte olan elmayı çeken kuvvet yasasıyla aynı matematik forma sahip olduğunu cesurca söyledi. bununla ilk kez, “dünyasal” ve “gökyüzünde olan” hareketler birleştiriliyordu.

1687’de newton, evrensel çekim yasası üzerine olan çalışmasını doğal bilimlerin matematik ilkeleri adlı kitabında yayınladı. newton’un evrensel kütle çekim yasası, “evrendeki her parçacık, başka bir parçacığı, kütlelerinin çarpımıyla doğru orantılı ve aralarındaki uzaklığın karesiyle ters orantılı olan bir kuvvetle çeker” şeklinde
ifade edilir.

1

iki cismin birbirlerine uyguladukları çekim kuvveti kütleleri çarpımın aralarındaki uzaklığın karesine bölümünün kütle çekim sabitiyle çarpımına eşittir. seklinde formüle edilen kütle çekim kuvvetini anlatan yasadır.