çünkü bu hayatta kınadığını yaşamasan ölmez insan. hatta geneline bakarsanız kişi kendinden bilir lafı oldukça doğrudur. çünkü kişi kendi düşünceleri neyse çevresindeki herkesi böyle düşünceler içerisinde sanır.
eleştirmekten kasıt eğer boş yere ve hor görerek birinin açığını malzeme edercesine cümleye döküp afişe etmekse bu ilahi adalet ve etme bulma dünyası gibi deyimlerle açıklanabilir. ne ekersen onu biçersin atasözü gereken açıklamayı daha konsantre hale getiriyor. fakat burada birbirine karakteristik olarak benzeyen iki insandan bahsediliyorsa, bu birbirine benzeyen insanlar arasında rastlanan bir durumdur, ufak tefek anlaşmazlıklar ve eleştiriler zamanla birbirine benzeyen karı koca arasında bile olur. ikizlerde bile olur yani.
insan güldüğünü yaşamadan ölmezmiş derler. sanırım ilahi bir adalet. sen zamanında empati yapmazsan, hayat sana tükürdüklerini yalata yalata empati yaptırır.
çünkü en çok onları gözlemliyorlar, eleştirebilmek için. sonra o kadar çok gözlemliyorlar ki o insana dönüşüyorlar, hareketlerini ve konuşmalarını modelliyorlar. istemeden oluyor yani.
bende anlamıyorum bizim isyerinde bahsettiğiniz türden bir çok insan var sevmedigim insan tipleri olur bunlar genellikle.
bazı insanlar sürekli birilerini eleştirirler ve bunu yapmaya bayılırlar. gerekli, gereksiz her şeyi eleştirmeye çalışırlar. 'gereksiz eleştiri gizli hayranlıktır' diye bir söz var ve bence son derece doğru. kişi burada aslında kendisini eksik bulduğu için, sürekli başka insanların hayatları hakkında yorum üreterek ya da onları kötüleyerek, bir şekilde tatmin olmaya çalışıyordur. kendisini mükemmel gibi göstermeye çalışsa da, esasında iç dünyasında kendine güvensizlikleri olan biridir. başka kişileri eleştirip odak noktası yaparak kendisini geri planda bırakmaya ve hedef şaşırtmaya çalışıyordur.