bir ülke her vatandaşına eşit şekilde davranmalıdır. bir ülkede herkesin aynı dinden olması ise pek mümkün değildir. herkesin kamu hizmetlerinden eşit yararlanabilmesi için din ve devlet işleri ayrı tutulmalıdır. aksi takdirde baskın çoğunluğun dışında kalan kişiler için hayat eziyet haline dönüşebilir.
devlet kurumsal bir yapı ve hukuk kurallarına göre çalışmak zorunda.parlementonun aldığı kararlar dine dayalı değil evrensel ve halkın hayatını kolaylaştıracak esaslara dayalı olmak zorunda.bir devlette çeşitli dinsel inançlar olabilir doğal olarak devletin işi bu inançlara eşit düzeyde saygıyı gerektirir.sünniler çoğunlukta diye sünni devlet olmamalı.ama malesef uygulamalar pek öyle olmuyor.orta doğuda mezhep çatışmaları ve din tandaslı iktidarların kime ne faydası olmuş.savaş kaos fakirlik cehalet almış başını gidiyor.suudilere baktığımızda vahabilik iktidarda insan hakları eksilerde.dine dayalı devlet modeli bu çağı karşılayacak güçte değil.dikkatimi çekiyor müslümanlar mülteci olmak için hep batılı ve demokratik ülkeleri seçiyorlar neden arabistan mısır veya afganistan'a gitmiyorlar.kurumlari,parlementosu,mahkemeleri iyi işleyen bir devlet modeli ve tam demokratik yönetim şekli halk için en iyi modeldir diye düşünüyorum.
din ili devlet işlerini ayrı tutmak her zaman yanlış anlaşılmış bir cümledir. sanki devletin dinden ayrılması olarak lanse edilir. oysa işin doğrusu şudur. din her zaman vardır. din her yerdedir. dinsiz bir toplum ve devlet düşünülmesi abes olur. bundan dolayı din her zaman vardır ve olacaktır. lakin, burada kastedilmek istenen devlet işlerinde dinin kullanılması yoluyla insanları kandırmanın önüne geçmek birinci amaçtır diye düşünüyorum. din sömürüsü ile insanlar rahatlıkla kandırılabilir. kitleleri istenilen yere sürüklenebilir. devlet bünyesinde işler ayrı den işleri ayrı olmalıdır. ama asla bir devlet memuru dini görevlerini yapamaz diye bir şey yoktur. her kes dinini yaşamakta özgürdür. umarım anlatabilmişimdir.