soru o kadar devrik bir cümleyle kurulmuş ki ,durup düşündüm anlamaya çalıştım ilk başta.
ben genel olarak yalan söylemektende yalan söyleyen insanlardanda nefret ederim.
hayatımda sayılı yalan söylemişliğim var,onlarda çok hayati konulardır genellikle.
karşımda ki insanın yalan söylediğini çok rahatlıkla anlayabiliyorum bu yüzden.
insan vücut diliyle ve mimikleriyle kendini ele veriyor.
kısacası hiç birini istemezdim.
yalan kötü birşey kimse söylememeli.
bi insan bana yalan söylüyorsa eger ilk kendim anlamak isterim. ardından söylenen yalanı ortaya cıkarmak için caba gösterip onun bunu itiraf etmesini sağlarım.
ben yalan söylemeyi ne severim ne beceririm. ikisinden birini tercih etmek zorunda kalacaksam karşımda ki yalan söylesin ben anlayayım. zaten genelde de anlarım fakat belli etmem insanlara bu konu da yüze gelmeyi sevmiyorum çünkü. kendi bilir diyorum sürdürsün yalanını ben nasıl olsa anladım. ama bazen şüphe de kalıyorum yalan mı söylüyor doğru mu diye işte en zoru bu. çünkü arada kalırsam üstüne giderim üstüne gidersem de anladığım anlaşılır ve bir sürü sorun tartışma beraberinde gelir. karşımda ki yalan söyleyecekse mümkünse belli etsin bana. emin olursam cevap vermem çünkü.
bu nasıl devrik bir cümle, soruyu anlayabilmek cevap vermekten zor.