aşık olmak insanlara güvenmek sevmedigim isleri mecburi olarak yapmak
üniversite tercihi yaptıktan sonra üniversiteme gelip nerde olduğuna bakmamam
insanlara inanmak.insanların söyledikşeri sözlerin arkasında durmayacak kadar ş*refsiz olanlara inanmak
hayattaki en büyük hatam ilk yarışmayı birinci bitirmek oldu.
babam gibi birinin kızı olmak. seçebileceğim bişey değildi ama varsa bu konuda hatam fazlaca hatalıyım yani.
aslında hayata en büyük hata diye birşey yok,hatalı insanlar var,
insan acemi küçük yaşta hayata girmeye çalışıyor,niyeti bozuk yaşça büyük insanları ,ve herkesi iyi sanıyor,ve yanılıyor,
yaşça büyük insanları iyi bilip,maddi manevi kandırılıyor,ve büyük hatalara düşüyor,
bu hataların ilk sorumluları,kendisinden yaşça büyük şeytan insanlar,
yaşça büyük insanlar,küçüklere iyi örnek olmalı,
kötü örnek olup masumlarıda kötü yapıyorlar,
yaşça büyük insanlar bu hal ve hareketleriyle,cehennemde hak ediyorlar,
kendilerinden küçük acemi insanları kötülüklere alıştırdıkları için,
sigara,istismar,uyuşturucu,içki,kumar,ahlaksızlık gibi,bu halde acemileri hayata büyük hata yapmalarına yol açıyor,
sonuçta acemiler maddi manevi büyük zararlara giriyor,pisikolojileri dahi bozuluyor,
maalesef toplumun içinde şu an bile,iyi bilinip selam verilen,aslında kötü, iblis,insanlar var.
hayatta ki en büyük hatam öz abime inanıp, bankadan kredi çekmek oldu.bir insanın her dediğine inanmamak gerektiğini, o kazığı yiyince anladım.travma yaşadım çok uzun bir süre, kendime gelemedim hâlâ tam olarak ama yavaş yavaş zamanla toparlamaya başladım.insanlara güvenmek hayatta ki oynanan en büyük kumardır, bundan ötesi yok.
hayatımda yapmış olduğum en büyük hata fazla değer vermek ve fazlaca iyi niyetli olmak.empati yoksunu insanları çevremde barındırmak diyebilirim.tabi artık hergecen gün bende temkinli davranıp adımlarımı sağlam atıyorum.
en büyük hatam insanlara arkamı dönmem di. onlar bana çok kötülükleri oldu. keşke insanları iyi tanıdıktan sonra arkamı dönseydim. birde iki yüzlü insanların olması.
benim bu hayattaki en büyük hatam başka insanlara güvenip kendimi üzmektir. hem de üzülmeye hiç değmeyecek insanlar için çok üzüldüm gerçekten. onlar için yaptığım ve söylediğim her şey boşunaymış.