işim yok .meslek seçme şansım olsa futbolcu olmayı isterdim.
şuanda ev hanimiyim normalde evde durmaktan nefret eden bir insanım ama kızım varken hiç sıkıntı olmuyor iyiki evdeyim diyorum hatta suanki halimden oldukça memnunum . ondan önce bayan giyim mağazasinda müdür yardımcısiydim ama tarz meslekler yerine öğretmen falan olmak isterdim özellikle beden eğitimi öğretmeni hareketli bir insanım ve sporu seviyorum çünkü . aynı zamanda çocuklarla vakit geçirmeyi çok severim o yüzden isterdim sanırım. ama kısmet değilmiş demekki .
eğitimini aldığım mesleği yapmak isterdim. çok da çabaladım ama iş bulamadım alanımda. ülkemizde kim eğitimini aldığı işi yapabiliyor ki. atanamayan öğretmenler, asgari ücretten düşük maaş alan ücretli öğretmenler, sanayide vasıfsız olarak düşük ücretlerle çalışan mühendisler ve niceleri. ne yazık ki hayat istediğimiz gibi olmayabiliyor bazen.
ben bekarken hep tekstilde çalıştım tekstil işini sevmiyorum ama bir yandan da seviyorum yani okuyup güzel bir meslek elime almayı çok isterdim ama nasip olmadı. o zamanlar gerçekten okumak istememiştim ama bazen kendimi diyorum keşke okusaydım en azından bir mesleğim olurdu onun için mesleğ olmadığı için yapmak istediğim bir işim de yok. eğer olur da rabbim bana ileride para nasip ederse kendime bir pastane açmayı istiyorum. en azından öyle pasta ,çörek yaparak satıp para kazanmak isterim.. çünkü gerçekten çok güzel yaptığım için olmazsa bir köfteci dükkanı açmayı düşünüyorum yani anca kendimi böyle bir meslek edinebilirim tabii bu da meslekte sayılır mı onu da bilemem ama sonuçta ekmek parası.
şimdilerde temizlik işçisiyim, epilepsi hastalığımdan dolayı engelli statüsünde çalışmak zorundayım. lise elektrik elektronik bölümünden mezun olmama rağmen bu mesleği hiç sevmiyorum,hasta olmasaydım futbolcu oluyordum rahatsızlığım el vermedi ne yazık ki ama futbolculuğu o kadar çok istiyordum ki amatör oynarken doktor ricası ile bırakmak zorunda olduğum o gün gözlerim dolmuştu. ideallerimden vazgeçmek hiç kolay değildi , buna alışmak daha da zordu.hep içimde ukte olarak kaldı kalacak da sonsuza dek, pişmanlık gibi bir duygu içerisindeyim.