bizim yaşadığımız köyde vardi ama hiç binmek nasip olmadı ata binmek ama ilerki zamanlar da belki binerim.
ben hic binmedim ama binmeyi cok istiyorum
ben ata binmeyi çok merak ediyorum. ama bir türlü nasip olmadı. belki ilerleyen zamanlarda binerim.
evet bir keresinde ata binmiştim. ve bir daha binmedim. çünkü köylerden bir yerden bir yere asılan çamaşır ipi atın üstündeyken boynuma dolandı ve yere düştüm. sonra da at benim üstümden atladı. allah'tan üstüme falan basmadı. ama tabi boynuma dolanan ip boynumu kesmişti. o gün bugündür de ata binmem.
evet cok bindim ama yavas yavas gezince tadi olmuyor. kendi atin olacak kosturacaksin ki tadi cikacak.
evet at'a bindim o zamanlar küçüktüm. erkek kardeşim benden küçüktü ve zayıftı onu at'a hemen bindirdiler ama beni almadılar ben ağladıktan sonra aldılar. çünkü ben kiloluydum at'a zaten şişman insanlar genellikle bilmiyor yani hibodrum'da yasak ama küçükken binmiştim ama büyüdüğümde hiç binmedim ama bilmek isterim ama korkarım gibime geliyor ama en sevdiğim hayvan at yani çok seviyorum attı.
ata 2 kez bindim, birincisi abant gölünde. 2. si balıkesir at çiftliğinde bindim. öok değişik bir duygu. aslında karşıyım atı ticari amaçla kullananlara ama at çiftliğinde baya zaman geçirip atlara çok iyi bakıldığını kendi gözlerimle gördükten aonra çok rahtlamıştım.
ata hiç binmedim.
binmeyi de düşünmüyorum. hem korkarım hem de arabalar varken ata eziyet etmek gereksiz diye düşünüyorum.