pişmanlık dolusu bir hayata veda edeceğiz hepimiz belki de ilerleyen dönemlerde tabii ki herkesin içerisinde saklamış olduğu çok büyük yaraları ve pişmanlıkları vardır. çünkü her şey her herkese anlatılmıyor maalesef. bu şekilde davranarak bazen kendimize önemli bir koruma kalkanı oluşturuyoruz çünkü.hayatınızda yaşamış olduğumuz problemleri insanlara anlattığınız zaman insanlar bunları sürekli olarak bizim yüzümüze vurmaya başlıyorlar ve sonrasında da bizi bu derin yaralarınızdan yaralamaya daha da yaralarımızı deşmeye çalışıyorlar.o yüzden bütün insanların kendi içerisinde saklamış olduğu çok büyük problemleri ve pişmanlıkları vardır. ben genellikle içime dert olan şeyleri insanlarla paylaşmak için üstün çaba sarf ediyorum. çünkü hiçbir şey içimde kalmasın istiyorum. üzerinden uzun bir zaman geçmiş olsa dahi içimde kalan bir şey aklıma geldiği anda karşımdaki insana söylüyorum. çünkü böyle olduğu zaman karşındaki insanın da nasıl bir tepki vereceğini görmüş oluyorum eğer içinde o kişiye karşı en ufak bir umut varsa onun vereceği tepkilere göre ya umut daha da büyüyor ve güzel sonuçlar haline geliyor ya da kendi kendime kurmuş olduğum hayallerin ne kadar saçma şeyler olduğunu farkediyorum ve kafamdaki düşüncelere son vermeye çalışıyorum. içimizde kalan içimize dert olan şeylere karşımızdaki kişilere anlatmak hayatımızın gidişatı için önemli bir konudur.ancak yine de dediğim gibi anlatmış olduğunuz şeyler ilerleyen dönemlerde o kişiler tarafından bize koz olarak kullanılabilir. bu sebepten dolayı da her zaman kime ne anlatacağımız konusunda çok iyi düşünmeli ve güvenmediğimiz insanlara içimizde kalan şeyleri anlatmamak bizim için daha hayırlı olacaktır. çünkü hayatın bize aslında ne getireceğini bilemeyiz.belki anlattık diye pişman oluruz belki de hiç anlatmadık diye pişmanlık çekeriz ancak kafamızda soru işareti kalacağına içimizde kalan şeylere insanları anlatarak en azından kafanızda oluşan soru işaretleri ne de bir son vermiş oluruz.
her insan gibi benim de söylemeyi çok istediğim ancak bir türlü fırsat bulup söyleyemedim içime dert edindiğim şeyler maalesef var.artık o kişilerle asla muhatap olmadığım için içimde kalan şeyleri söyleyebileceğimide şu saatten sonra hiç sanmıyorum.zaten söylemek o insanlara değer katmak olur belli bir zamandan sonra o yüzden de o kişilerle hiç muhatap olmamak benim için daha hayırlı diye düşünüyorum. bunları söylemedim diye de hiçbir şekilde pişmanlık duymuyorum ve bazı insanları gerçekten artık allah'a havale ediyorum.siz de elimizden gelen her şey yapmanıza rağmen bu şekilde artık konuşmanın da fayda etmeyeceğini düşünüyorsanız eğer canınızı sıkan insanları allah'a havale edin ve bazı şeylerin pişmanlığını duymaktan vazgeçin.
bence herkes de vardır. ben genede hayatımdan memnunum pişmanlıklarım olabilir ama fazla bir önemi yok bence geçmiş geçmişte kaldı. ben şimdiki yaşantıma bakarım çok şükür halimdende memnunum.
her insanın içinde saklı olan bazı düşünceler vardır. bu hayatta özellikle hak ve hukuk çiğneyenlere karşı söylenecek sözler vardır.
şuan belki de hakettigim hayattan daha iyi bir hayat yaşıyorum...
rabbim çok lutufkar.
içimde de pişmanlık var mı yok mu onu bile sorgulamiyorum.
benim olan şeylerle mutlu olmak varken,
benim olmayan şeyler için neden mutsuz olayım?
ben kendimi seven bir insanım, yoktan şeylerle kendimi harap edemem.