çünkü anne daha ilk hamile olduğunu öğrendiğinde onun varlığını içinde hissetmeye başlar. midesi bulandığında, bel ağrısı çektiğinde, aşerdiğinde, canı isteyip de yiyemediğinde her zaman elini karnına attığında işte bu benim yavrum deyip o minik canı hissetmeye başlar. onunla konuşur ve hayaller kurmaya başlar, bazen ağlar ve güler daha o doğmadan onu korumaya başlar. daha merdivenden çıkarken, yürürken eli hep karnındadır. sürekli olarak onu korumak ister. daha sonra o büyüdükçe sen de büyürsün bir sürü hazırlık ve doğum anı gelir. sen o ilk ağlamayı duyunca gözlerin dolar ve dersin ki işte geldi sonunda geldi dersin. dünyanın en mutlu insanı artık sensin. çünkü artık o minik can sana emanet, her şeyin en iyisini düşünürsün ,sanki daha önce birçok kez anne olmuşsun gibi her şeyi biliyorsun gibi gelir. sonra mutlu olursun ve o hayatının merkezine girer işte bu bir annenin çocuklarına neden çok düşkündür düşüncesinin özetidir.