bana ilk babam 4 tekerli bisiklet almıştı, onu baya sürdüm daha sonra üç tekerliğe düşürüldü ama biraz zorlandım. sonradan alışınca iki tekerlikli bisiklet sürmeye başladım. yani kendi kendime öğrenmiş oldum. hani derler ya “düşe kalka büyüyecek” diye aynı bisikleti düşe kalka öğrenmiş oldum.
kendim öğrendim sayılır yani düşe kalka düşe kalka öğrendik bi şekilde
bana kimse öğretmedi, kendim öğrendim. kuzenimin bisikleti vardı, bizimde giriş kapımızın oradaki bahçe duvarı yarımdı.. bizim hemen kapı girişinde kömürlük gibi bir yer vardı. kuzenimin bisikletini oraya koyarlardı. bende onlar başka bir yere gittiklerinde filan hep bahçeye çıkarır, o bahçe duvarına tutuna tutuna sürmeye çalışırdım. zamanla duvardan destek almamaya başladım. ve kuzenim sokakta bisiklet sürdüğü zaman alırdım sokakta yavaş yavaş sürerdim ya da diğer arkadaşlar sürdüğü zaman 1 tur deyip 2 tur deyip sokakta da sürmeye başladım. kendi çabamla öğrendim bisiklet sürmeyi. aslında öyle zor da değil öğrenmesi. başaracağım deyip neyi başarmıyor insanoğlu. korkunuz varsa korkunuzun üzerine gidin derim arkadaşlar.