aslında ben yalnızlığı seven biriyim . çoğu zaman yalnız kalmayı tercih ederim kafamı dinlerim . fakat bazen yalnızlık öyle zor geliyor ki bunu özellikle üniversite hayatımda anlamıştım . tek başıma evde yaşadım bir yıl yukarıda arkadaşım vardı gelip giderdik ama ben tek yaşadığım için yalnızlığın nasıl bir şey olduğunu o zaman daha iyi kavradım . çünkü , yemek yiyorsunuz bomboş geliyor tek başınıza yemek yemek bile istemiyorsunuz. evde ses yok neşe yok öyle kendi başınıza kalıyorsunuz . okuduğum dönemde yalnızlığın ne demek olduğunu daha iyi anlamış oldum . şu anda ailemle beraber olmama rağmen çoğu zaman odamda vakit geçiririm ama bilirim ki evde bir ses var hayat var nefes var bunu bilmek güzel . fakat yalnız kaldığım zamanlar bazen bunalıyor ve sıkılıyorum . evet yalnızlık zor gerçekten insan bazen dertleşmek sohpeti etmek istiyor.