öğrenim faaliyetlerinin, bireylerin ilgi ve ihtiyaçlarının merkeze alınarak düzenlenmesi, bireysel fayda anlamında yararlı olacaktır. fakat bu tür tasarımlar sonucunda öğretim yolunda sosyal fayda sağlamak zorlaşacaktır.çünkü merkeze alınan unsur bireysel unsurlardır.eğitimin sosyal işlevini de dikkate alır ve bu sosyal faydayı daha fazla önemsersek öğrenen (etkinlik) merkezi tasarımlar yerine problem merkezli tasarımları seçmiş oluruz. öğrenen merkezli tasarımlar da bireyin ihtiyaçlarının daha fazla önemsenmesi, okulların toplumsal gelişim de istenen fonksiyonu sağlayamamasına neden olur.bu yüzden sorun merkezi tasarımlar okulu sosyal gelişim unsuru olarak görenlerin destekledikleri bir yaklaşım olmuştur.tüm bunlara bakarak sorun merkezi tasarımların yeniden kurmacılık eğitim felsefesine ve pragmatizm felsefe akımına dayandığını söylemek olasıdır.bu felsefenin uygunluğun da eğitim sürecinin tasarlanması gerektiğini ifade eden sorun merkezli tasarımlar, kendi içerisinde 3 alt başlık şeklinde incelenir. bunlar yaşam şartları,çekirdek ve toplumsal sorunlar ve yeniden kurmacılık olarak alt başlıklar altındadır. temel olarak yaşam şartları tasarımı,eğitim sürecinde toplumsal durum ve yaşantıları daha fazla ön plana çıkarılmasının önemser. çekirdek tasarımlar ise,toplumsal sorunları ön planda tutarak öğrencilerin toplumu bir deney ortamı olarak görmesini sağlar ve bu sayede öğrenciler toplumsal sorunları farkedip, bunun üzerine kafa yorar. toplumsal sorunlar tasarımı ise, toplumun sosyal, politik ve ekonomik gelişmelerinin program tasarımı ile bağlantısı üzerinde durulur. eğitimcilerin toplumun iyileştirilmesinde ciddi oranda etki yapabileceklerini savunur.toplumsal sorunlar ve yeniden kurmacılık tasarımı yaklaşımı toplumun kendini gerçekleştirmesi için sosyal projeler üretmeyi,programı ve dersleri buna göre tasarlamayı önemser.bu amaçla toplumun gelecekte karşılaşacağı toplumsal problemlerin çözümü için programlarda işbirliğine dayalı uygulamalar çerçevesinde esnek bir yapı oluşturulur.