isimlerini bile unutacak kadar çok yeşilçam filmi izledim. eminim doksan ve seksen çocukları zaten benim gibi bunlarla büyüdüler. biz küçükken sürekli türk filmi izlenirdi başka alternatif yoktu çünkü. barış manço, münir özkul, adile naşit, hulusi kentmen, erol taş, kemal sunal, tarık akan, gülşen bubikoğlu, hülya koçyiğit, filiz akın, şener şen , ali şen, perran kutman, nevra serezli, kadir inanır, türkan şoray, ediz hun, kartal tibet ve daha niceleri. hepsi bizim evin tanıdık akrabaları gibi sanki. şimdiki oyuncuların çoğunu sayamam. adını bilsem soyadını ya da hangi filmde oynadığını hatırlamam bile. ama türk filmlerindeki samimiyet ve onlarla büyümüş olmam onları akılda kalıcı yapıyor. özellikle kemal sunal ve şener şen bir arada ise o film tadından yenmez. en sevdiğim kemal sunal filmleri davaro, kibar feyzo, zübük, yoksul, korkusuz korkak, çöpçüler kralı, şark bülbülü aslında hepsi:) turist ömer'den de bahsetmeden geçemem bende yeri ayrıdır. bir daha ne bir sadri alışık ne bir kemal sunal ne de bir şener şen gelmedi gelmez de.
hepsinin ismini hatırlamam mümkün değil. ama genelde kemal sunal, adile naşit, tarık akan, münir özkul'un bütün filmlerini izlemişimdir. hababam sınıfı, tosun paşa, neşeli günler, bizim aile, yüz numaralı adam bunlara benzer bir sürü filmlerini izledim. çok güzellerdi hepsi de.