osmanlı devletinde devlet yönetimi eski türk gelenekleri, islam dini ve yaşadığı yerin gelenek ve görenekleriyle harmanlanarak oluşturulmuş olan bir yönetime tabi idi. osmanlı devletinde önemli olan devletin bu kurallara göre yönetilmesiydi. padişahın birçok yetkisi ve gücü vardır. osmanlı devletinde dönem dönem devlet yönetiminde bazı değişiklikler meydana gelmiştir. bu değişikliğin en önemli sebebi ise taht kavgalarının sürekli yaşanması durumudur. osmanlı devleti ilk kurulduğunda ülke hanedanın ortak malıydı yani her erkek çocuk veya kan bağı olan her çocuk taht üzerinde hak iddia edebilirdi.
birinci murat devrinden itibaren ''ülke hanedanın ortak malıdır.'' anlayışı yerine ''ülke padişah ve çocuklarınındır.'' anlayışı getirilmiştir. daha daraltıcı bir kanundu. fatih sultan mehmet döneminde ise 'kanunname-i ali osman ile ''kardeş katli caizdir.'' anlayışı getirilmiştir. kardeş katli caizdir derken ülkeyi tehdit eden bir durum olacağına kardeşin kardeşi öldürmesi doğru bulunmuştur.
daha sonraları ise birinci ahmet devrinde ''ekber ve erşed'' anlayışı getirilmiştir. ekber ve erşed anlayışı yani en olgun ve en büyük çocuk başa gelirdi. amaç kardeş katlini engellemek taht kavgalarını yok etmekti. osmanlı devleti on dokuzuncu yüzyıldan itibaren demokratikleşme sürecine girmiştir. 1808 sened-i ittifak ile ilk kez ayanların varlığı kabul edilmiştir yani padişah ikinci mahmut ilk kez kendinden başka bir gücün var olduğunu kabul etmiştir. tanzimat ve ıslahat
fermanı ile demokratikleşme süreci devam etmiştir. daha sonra 1876 birinci meşrutiyet ve 1908 ikinci meşrutiyet ilan edilmiştir. padişahın yanında halk da ikinci meşrutiyetle birlikte kendini var etmiştir. devlet yönetilirken başkentten yönetilirdi.
ikili devlet anlayışı vardı bölgeyi ikiye bölünerek yönetiyorlardı