sevince kaybedersin sanırım. çünkü birini sevince değer verince seni terkediyo gidiyo. bir yandan düşündüğümüz zaman kaybedince sevdiğimize de farkediyoruz. hani bir söz vardır 'sevdiğinin değerini kaybedince anlarsın' diye. o söz kesinlike doğru. her iki durumda doğrudur bunun için.
sevince kaybetmiyoruz da, sevdiğimizi belli edince kaybediyoruz sanırım.
insanlar imkansız olanı, ulaşılmaz olanı daha cazip buluyorlar. ve ona ulaştıklarında tüm cazibe ortadan kalkıyor. bunun farkına da ancak kaybettiğimizde varıyoruz.
insan sevince kaybediyor malesef sevmesede insanları bazen anlamk gerçekten çok zor sevende yaramıyordu sevmesede seviyorsun ama sevmedi oluyor sevmiyorsun genede sevmiyor diyor sevdiğini söylediğin halde sevdiğine inanmıyor sevildiğini inanmıyor yani insan oğlu çok değişik ne yapsa da yaramıyordu yapsa da banane yapmasaydin beni dedm sana yap diye diyor ama seni kaybettiği anda seni sevdiğini anlıyor geri dönmek istiyor bu seferde olmuyor işte bir kere güven yikldim geri getirebilir insan güven olmadığı yerde sevgi olmuyor malesef sevdiğine inanmıyorsan ozamn herşeyi bitirecek son ben ona inanmıyorum diyeceksin kaybedince değerini anladıktan sonra uzulsende insan fayda etmiyor insana sevmekte acı veriyor seçilmektedir acı veriyor ama ben iki tarafın deliler gibi birbirini sevdiğini daha göremedim nedense her zaman tek taraflı insan diğerine göre daha çok seviyor onun için kardeş sorunu çok beğendim güzel soru sormuzsun öyle işte daha hediyelik ki bende anca böle cevaplıyor.
ne kadar güzel, ne kadar manalı bir sorudur bu. iki şartı da yalanlayabilecek biri olduğunu düşünmüyorum. çünkü eminim ikisine de maruz kalmışızdır. insanların ne istediğini anlamıyorum demenin bir başka yoludur. birini çok severseniz sevdiğiniz kişiye aitsiniz demektir. insanlar ise kendisine ait olanı değil ait olmayanı isterler. çünkü ait olan zaten oradadır. ait olmayan da onun olsun ister insan çoğu zaman. o yüzdendir ki siz birini ne kadar istemezseniz o istemediğiniz kişi bir o kadar belki de daha fazla sizinle olmak ister. kaçan kovalanır mantığı da buradan gelmekte sanırım. bu mantıkla sevdiğinizi belli etmeseniz ayrı bir dert tabii. o zaman da cesur insanlar isterler. sevdiğinin peşinde koşmayı ulvi bir sanat olarak görürler. ancak koşarsanız da konu başlığı yine başınıza gelir. insan ilişkileri belki de çözülemeyen en zor matematik problemlerinden bile daha zordur ve inanın böyle olmaya devam edecektir. insanlar hep işine geldiği gibi davrandığından insanları anlamak bu kadar zordur. çünkü insanların belli bir işleyiş sistemleri yoktur. hani derler ya anı anına uymaz. sorun tam olarak da bu. tam çözdüm dersiniz ama yepyeni bir problem çıkar karşınıza. o yüzden insanları çözmekten önce kendinizi çözmeye uğraşırsanız bu problemi daha rahat atlatırsınız. unutmayın sizin için sizden daha değerli kimse olmamalı. siz kendinize bu değeri vermezseniz başkası hiç vermez. ben bencil olun demiyorum beni yanlış anlamayın sakın. sadece bu dengeyi iyi kurmanız gerekiyor. insanları sevmekten asla vazgeçmeyin. sizi siz yapan nasıl sevdiğinizdir. hep söylemişimdir çok hoşuma gider, sevildiğinizden asla emin olamazsınız. siz güzel sevin yeter. karşınızdakinin sizden emin olmasını sağlamaya çalışmak sevilmeye çalışmaktan daha mantıklı bir eylem. tabii başa dönecek olursak seversek gidiyorlar diyeceksiniz. ancak bu sizin kaybınız değil inanın bana. allah hak edene hak ettiğini bir şekilde muhakkak verecektir. sevgiden anlayan biri kesinlikle karşınıza çıkacaktır. sabrınız için hepinize çok teşekkür ederim.
sevsen de kaybediyosun, sevmesen de. dönen de değerini anladigindan değil, yalnız kaldığından dönüyor.
bence sevincede kaybedersin,kaybedince de seversin ama kaybedince değerini daha çok anlarsın.