ben şuanda 17 yaşındayım ve çocukluğumu hatırlamıyorum doğal olarak ve beni en çok üzen olaylar o zaman gerçekleşmiş. ben daha 3-6 yaşları arasında yaşamadığım şey kalmamış. tabi kişiden kişiye değişir benimkinden daha büyük sorunlarda vardır bu benim şahsi düşüncem olduğunu belirteyim. ben köyde büyümüş bir insanım ve köyde yaşayan var ise az çok bilir oradaki ortamı amcalar yengeler falan birlikte yaşanılır. babam yurt dışına gitmiş para kazanmak için. annem ve ben köyde dedem, babaannem, amcam,yengem, o zamanlar bekar olan en küçük amcam ile paylaşıyoruz evi. ben yeni doğmuşum bana ilgi büyük. bilirsiniz bebeklere olan ilgiyi.. en büyük amcam beni sevdiği pek söylenemez. sürekli bana kötü davranırmış. örnek vermek gerekirse ailemin bana anlattıklarına göre bir gün dışarıda gezmeye çıkmışız fakat o zaman şansa hava yağmurlu ve ben 4 yaşındayım. arabamız var kendi arabamız. hava soğuk benim ayaklarım çamurlu... üşüyorum tabi doğal olarak. ben ısınmak için arabaya binmek istiyorum fakat amcam ayaklarım çamur diye beni arabaya almıyor. kendi arabamıza... daha sonra bir süre sonra eve gittik. eve gittikten sonra benim mamalarım ortalıkta yok. oyuncaklarım da aynı şekilde. teyzemin ve annem tarafındaki dedemin aldığı oyuncaklar. annem görmüş amcam onları alıp oyuncaklarımı kırıp tandır dediğimiz bir yer var ateş yaktığımız yer. orada hepsini yakmış. mamalarımı ise kendi çocuklarına vermiş. bir süre sonra ben büyümüşüm. 6 yaşında falan. yemek yerken kaşığı bükmüşüm. nasıl becerdiğimi sormayın hatırlamıyorum. amcam beni bir güzel dövmüş. ama insan gibi bir iki tokat değil bildiğiniz kaşımı falan patlatmış. dudağım mosmor bir yanı kanıyor. kimse çıkıp demiyor ki '' lan sen napıyorsun küçücük çocuğa?'' annem beni elinden zor almış. babamı aramış ve yurt dışından türkiye'ye gelerek amcamla ve dedemlerle yani kendi ailesiyle tartışmış ve bizi alarak ankara'ya yerleşmiş. o günden bugüne kadar dedemlerin tarafıyla hiç görüşmedim. annem ve babamda öyle bunun için hem kendimi suçlu hissediyor hem de üzülüyorum
geçmiş tozdur ufle gitsinn.. eskiye takılı kalrsan önüne bakamazsin
geçmiş tozdur ufle gitsinn.. eskiye takılı kalrsan önüne bakamazsin
çok fazla zorluk yaşamama rahmen en çok etkisinde kaldıgım bir anımı anlatacagım. bu anım beni oldukca fazla üzdü. çok sevdiğim bir kız vardı. kendisi ile hastanede tanıstık. ben de oda beni cok seviyordu. sevgili olarak devam ediyorduk. bir gün bizim eve geldi. bazı sorunlardan dolayı çok fazla siddetli kavga ettik. hiç istemediğim ve en çok sinir oldugum bir konu hakkında kavga ettik. bu kavga sırasında ben kendimi kaybettim. oda benim üştüme çok geldi. bir anda kendimi kaybedip ona tokat attım. iki kere yaptım bu tokat olayını. kendime geldikten sonra çok pişman oldum ve çok üzüldüm. o beni bu hatamdan dolayı affetti,fakat ben kendimi ayrılmamıza ve üştünden zaman gecmesine rahmen hala affetmiyorum. bunu yapmamam lazımdı fakat kendimi kaybettim. normalde hiç böyle bir şey yapmadım ve yapmazdım. fakat bi anda şeytana uydum ve bu hatayı yaptım.
beni en çok üzen şey çok sevdiğim dost bildiğim insanın kendi pisliklerini örtebilmesi için bana attığı iftira!!
hatırladıkça hala üzülürüm.
hayatım boyunca kimr dost dediysem mutlaka kazığını yemişimdir.
ama allah o kadar yüce ki hepsi ayağıma geri gelmiştir.
ben kendimi hiç bir zaman bozmadım.
ve bana atılan kazıkların 10 mislini allah başlarına verdi ben sadece uzaktan izledim.
büyük bir dost kazığı yemiştim , hemde gerçek anlamda dost dediğim kişiden yemiştim , şok olmuştum ama gerçekten böyle yaptığı için , kendisine iyilik ten başka hiç bir şey yapamadığım arkadaşım dostum dediğim kişi yapmıştı bunu
geçmişi hiç hatırlamak istemiyorum onun için söylemeye gerek yok yani herkesin bir hatırası vardır geçmişte benmde var ama dedgm gibi onemsiz artk