çocukken hep sokaklarda oyun oynardık arkadaşlarımızla otururduk sokaklarda simdi hiç birini yapamıyoruz simdiki çocuklarda yapamıyor ortalık çok kötü cünkü
çalışma zorunluluğum yoktu. demir küçük arabalarla yarış yapıyorduk şimdi askerliği , evlenmeyi nasıl yapıcağımızı düşünüyoruuz.
en çok özlediğim şeyler arkadaşlarımla bol bol vakit geçirmek sokakta saatlerce oyun oynamak eve girmek istememek sokakta bir şekilde vakit geçirmek, ateş yakmak, kutlamalar yapmak eğlenmek yani çocukluğuma dair genellikle bu tür özlemler besliyorum kendimce ve çocukluğumu öyle özlüyorum ki. daha neler neler özlüyorum burada anlatmakla bitmez açıkcası eski günler bir başka ve daha güzel oluyor.
ben çocuklugumu pekte özlemiyorum. çünkü sağlıklı bir çocukluk geçirmedim çünkü. sürekli sıkıntılar içinde gecen bir çocuklugun neyi özlene bilir ki?
annemin dikiş-nakışa yeteneği vardı ve kumaş parçalarından bana çok güzel giysiler dikerdi. hazır alınan hiç bir kıyafet beni o kadar mutlu etmezdi. çünkü annem tam tarif ettiğim ve istediğim gibi dikerdi bana. kimse de olmazdı bende ki kıyafetler herkes çok beğenirdi. işte o günleri çok özlüyorum. gidip eski kumaş parçalarından en güzel rengi bulayım anneme gidip tarif edeyim oda ama bu kumaş yetmez kızım desin. sonra ona uygun bir renk daha bulalım birlikte ve hayallerimin ötesin de, kimse de olmayan kıyafetimi tüm zerafetimle giyeyim.
daha çok oyun oynamak ve çok az ders çalısmak
daha çok büyük değilim 18 yaşım ama ortaokul zamanlarımı özledim yani kaynatirdik falan filan kacardik öyle işte sonra eski zamanlarımı özledim küçükken ki