ayla filmi beni etkiledi ağladım. birde kıymetsiz yazılar isimli hadis kitabını okurken ağladım.
önceden ben hep hiç bir filmde ağlamam, filmde ağlanır mı derdim. kitaplar için durum farklıydı tabi okudukça içine işliyor hayal ediyorsun okuduğun o yaşam biçimini. olayları kafanda kurgulayarak empati yapmaya çalışıyorsun ve ister istemez etkileniyorsun kitaptan. filmlerde ise ilerleyen zamanlarda çok nadir filmlerde duygulanıp gözlerim dolmaya başladı. en çok ayla isimli filmde duygulanmıştım. gerçek hayattan esinlenerek hazırlanan filmde ayla isimli kız çocuğunun gözleri gözyaşları çok etkilemişti beni. çaresizlik içinde yardım beklemesi sarılacak birini araması unutulacak şey değil. kitapda ise unutamadığım kitap ikra isimli kitaptır. konuşamayan bir çocuğun nesnelerle kendini anlatmaya çalışması ve yetenekli o ruh hali bir başına annesi ile yaşamını sürdürmeye çalışması kolay şey değil.
hiç olmadı duygusal biri değilim o yüzden ...
kitaplarda bunu hiç yaşamadım.kitap okumak bana göre zevk vermiyor ya onun için film izlemek daha çok zevk veriyor.soruya gelirsek aslında 2 veya 3 defa oldu ama film çok acıklıydı hoşuma gitmişti film sizin de oldumu bilemem ama benim oldu.hepinize başarılar diler.iyi kazançlar dilerim arkadaşlar.
mahsun kırmızıgül yönetmenliğinde olan güneşi gördüm filmi beni ağlatan film olmuştur
babam ve oğlum filmini her izlediğimde ağlarım.türk tarihinde yapılmış en iyi film olduğunu düşünüyorum
filim olarak: amerikan animasyon filmi olan wall-e dir
kitap olarak: zülfü livanelinden serenat.
babam ve oğlum,
abim,
evim sensin.
evet duygulandım ve ağladığım oldu ve bu duygu his anlatılmaz
yerli yabancı onlarca film seyretmişimdir. ancak en çok hangi filim yada filmlere hüzünlendim dediğinizde incir reçeli - aşk tesadüfleri sever filmleri beni etkiledi.yabancı olarak melekler şehri - bodyguard filmleri gerçekten adını unutturmayacak efsane filmlerdir
birçok itap ve film izlerken duygulanıp ağladığım yerler olmuştu. çünkü insan kitap okurken ya da film izlerken sanki o anları kendin yaşıyormuş gibi hissedersin. özellikle savaş ve bu savaşlarda etkilenen çocukları ve kadınları gördükçe okudukça çok üzülüyorum. özellikle sırbistan'ın bosna savaşı sırasında güvenlikli bölge olan serebserekia kentinde katliam yapması binlerce çocuğun ve kadının ölmesine sebep olması onları toplu mezarlara gömmesini anlatan incir kuşları adlı kitap beni çok etkilemişti. defalarca ağlamıştım. uçurtma avcısı kitabı da yine afganistan iç savaşı'nı anlatan bir kitaptı. burada yaşanan olaylarda beni çok etkileyip ağlatmıştı. yukarı bak animasyon filminde yine beni duygulandıran sahnelere tanık olup defalarca ağlamıştım. bundan hariç birçok kitap ve film beni ağlatmıştır.
bir cok film ve kitapta agladigim oldu. hatirladigim en son müslüm filminde agladim. ayla da incir recelinde agladim. dram filmleri genelde aglatiyor. benim adim khan diye bi film izlemistim o da cok aglatti beni. yesilcamin dram filmlerinde de agladigim oldu :) kitap olarak ilk mavi sacli kiz kitabiyla aglamam basladi kitabin sonunda hüngür hüngür aglamistim cok kucuktum o zamanlar. seranad bunda da cok agladim hatta ondan sonra struma diye bi kitap vardi onu okudum. cok etkilemisti beni. uzun süre etkisinden kurtulamadim. uçurtma avcısı cok etkilendiğim kitaplarin basinda yer alir cok hüzünlendim. sonra zülfü livanelinin yine mutluluk kitabi aglatti beni. birde kökler diye bir kitap okumustum ama yazarini hatırlayamıyorum suan çok eski bir kitapti arkadasim okumam icin vermisti cok yipranmis bir kitap. o kadar derin acilar yasanmis ki. kölelik dönemlerinde o insanlarin yasadigi herşey var kitapta hayvan gibi davranilmis demek istemiyorum çünkü hayvan bile o muameleleri haketmez. cok aci dolu bir kitaptı. tavsiye ederim herkese. okudugum bi cok kitap var en cok etkilendiklerim böyle. hatirimda kalan. aslinda cok kitap ismi var ama aglayip aglamadigimi hatirlayamiyorum.
evet oldu ozcan deniz ile fahruye evcenin filminde ağlamştım daha ağladığım bir çok film oldu
deliha
unutursam fısılda
sultan
incir reçeli
deliha nın sonunda ağlamıştım
umudunu kaybetme filmi ağlatmak değildi de baya bir gözüm dolmuştu.
“me before you” filminin sonunda ağlamıştım.
suç ve cezayı okuduğumda 14 yaşındaydım.raskolnikov'un yaşlı rehinciyi öldürdükten sonraki iç hesaplaşması bana çok ağır gelmişti ve oturup hüngür hüngür ağlamıştım.daha sonra asıl ağlayacağım kitabı gülünün solduğu akşam'ı okudum.lakin ne okuma .kendimi odaya kapattım kitabı okurken o kadar acıyla ağladım ki,gözlerim falan şişti.o güzel devrimci gençlere yapılan eziyeti kaldıramadım.ben böyle olmuşken erdal öz bu kitabı yazarken ne acılar çekti düşünemiyorum bile.en çok ağladığım film canım kardeşim filmidir.5 kez falan izlemişimdir bu filmi ama her defasında aynı sahnede ağlarım.tarık akan,halit akçatepe ve çocuk oyuncu çok iyiler bu duygusal filmde.fakirlik hastalık konuları içtenlikle işlenmiş.ama şu son sahne çok fena.televizyon hazır herşey tamam ama çocuk bunları göremez artık.
ağlatan kitap monte cristo kontu, ağlatan film ise arrival. ikisini de herkese tavsiye ederim. çocukluğumda ise tom sawyer ve oliver twist beni bitirmiştir.
iphone.. hem görüntüsü hem kalitesi ile 1 numara
ağladığımı söyleyemem lakin doldugum bir-çok film olmuştur .
ağlatan film ayla ağlatan kitap kerbela