nefsini hesaba çek elinde kalem kağıt, allah sana verince sen de kullara dağıt.
bilmezdim iş bütünde, bir ömür derdim bitmez.
bir yuvarlak üstünde git,git,giderdim bitmez.
bir deli kafacıktım, sonsuzluğa acıktım.
farzet denize çıktım
su biter, derdim bitmez.
aldığımız nefesi bile geri veriyorsak,hiç bir şey bizim değil.
taş taş üstüne koysam bozuk diyorlar,devir!.
bir ok çeksem diyorlar, peşinden koş ve çevir!.
nefes alırken bile, inkisar ve pişmanlık.
kimse edemez bana, benim kadar düşmanlık!.
kaldirimlar
sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında;
yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum.
yolumun karanlığa saplanan noktasında,
sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık,
evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar.
in cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık.
biri benim, biri de serseri kaldırımlar.
içimde damla damla bir korku birikiyor,
sanıyorum her sokak başını kesmiş devler.
üstüme camlarını, hep simsiyah dikiyor,
gözüne mil çekilmiş bir ama gibi evler.
kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi,
kaldırımlar içimde yaşamış bir insandır.
kaldırımlar duyulur ses kesilince sesi,
kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır.
bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta,
ben bu kaldırımların emzirdiği çocuğum!
aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta;
bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum!
ben gideyim,yol gitsin, ben gideyim,yol gitsin,
iki yanımdan aksın,bir sel gibi fenerler.
tak, tak ayak sesimi aç köpekler işitsin,
yolumun zafer takı, gölgeden taş kemerler.
ne sabahı göreyim, ne sabah görüneyim,
gündüzler size kalsın, verin karanlıkları!
islak bir yorgan gibi, sımsıkı bürüneyim,
örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları.
uzanıverse gövdem, taşlara boydan boya,
alsa buz gibi taşlar alnımdan bu ateşi.
dalıp, sokaklar kadar esrarlı bir kuyuya,
ölse, kaldırımların kara sevdalı eşi...
ben, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;
benliğin dolabında, kör ve çilekeş beygir...
ben allah diyenlerin boyunlarında vebal;
ben bugünküne mazi, yarınkine istikbal...
sevdiğini belli et
gizlemek başkalarına
fırsat vermektir .
ya islam'la yükselir ,
ya inkâr la çürürsün
bu yol mezar da bitmiyor ,gittiğinde
görürsün
allah rahmet eylesin güzel sözleri var gerçekten
günah, günah, hasat yerinde demet;
merhamet, suçumdan aşkın merhamet!
olur mu dünyaya indirsem kepenk
gözyaşı döksem nuh tufanı adet denk.
gaiplerden bir ses geldi bu adam
gezdirsin boşluğu ense kökünde
ve birden bire yıkıldı tepemden dam
gök devrildi künde üstüne künde
pencereye koştum kızıl kıyamet
dediklerin çıktı ihtiyar bacı
sonsuzluk elinde bir mavi tülbent
sanki ok çekti üstüme avcı
ateşten zehrini tattım bu okun
yok etti bir anda can elmasımı
farkına vardım varın ve yoğun
kustum öz ağzımdan kafa tasımı
çile adlı şiirinden yirmi altı kıta tamamını yazardım da çok abartmayalım değil mi