ayrılmalarına istemem ama öyle bir durum olursa annemle yaşamak isterdim çünkü daha iyi anlaşıyoruz
başımıza öyle birşey gelmedi.tabi anneyle babam ayrilsaydı ben babamla kalmak isterdim çünkü bayan olduğum için babamın evdeki islerini yapardım tabi annemede sürekli gider gelirdim ıkisindende vazgecemezdim
allah göstermesin ama yine annem diyorum bütün kadınlar anne dir anne lerimize sahip çıkmalıyız.
annemiz de babamız da bizim için çok değerlidir . bu yüzden herhangi birisini tercih ettiğimizde diğerini üzme durumu ortaya çıkabilir .
annemle babam ayrı, ben yedi yaşındayken ayrıldılar. annemle yaşadım, yaşıyorum da. bana hiç kötü hissettirmediler, o boşanmış ailenin "sorunlu" çocuğuymuşum gibi davranmadı kimse bana. ama annenizle babanız evliyken bunun tartışılması ne kadar doğru, ya da ne kadar gerekli bilemiyorum. yaşamadan bilinmiyor :)
tek yaşamak isterdim. eğer ikisi de ayrıysa benim ikisinden birini tercih etmemi beklemesinler çünkü biz birken güzeliz
annem le yaşamak isterim bi erkek ayaklarına üstünde durabilir kadına durabilir ama yinede annemi tercih ederim
tabiki annemle yaşamak isterim.
babamla asla yaşamıyı düşünmem.
zaten onu annemden başka kimsenin çekebileceğini düşünmüyorum.
ikisiyle de yaşamak istemem bana ayrı ev tutsunlar ben kendi başıma yaşayayim.
kendi aralarında anlaşamazlar ve ayrılırsa ikisinde de yaşamam ikisinide çok seviyorum. hiç kimseye iki şık arasında bırakmasın.
allah göstermesin böyle bir şey ile karşılaşmak istemem ama baba kendini koruyabilir ama anne öyle değildir