o kişiyi sadece zamana bırakırım. çünkü zaman insana en doğru cevabı verdirir
ben birinin güvenini almak için onu kendimden çok düşünürüm. sonra o kişi sevdiğim insansa bir ömür boyu severim. onu herkesten korurum. onun zarar görmesini asla istemem. ona o güveni veririm.
birine güvenmek için benim bir şey yapmama gerek yok aksine onu bir şeyler yapması gerekir. çünkü neticede o kişiye güvenecek olan kişi benimdir. bana güven vermeli ki ben de güveneyim. artık nasıl yapacağı da o kişiye kalmış bir şeydir.
birine güvenmek için bir şey yapılmaz. birine güven kendiliğinden olan belli bir süre sonra eğer ki gerçekse oluşan bir şeydir. bu duygu kendiliğinden oluşur. insanlara güvenmek için acele edilmemesi gereklidir. belli bir süre aktarılması gerekir. bu güven duygusu çok özeldir. güven duyduğun kişi ya dostun olur yada karın. benim için budur önemli olan.
bunun için bi caba göstermem çünkü hayatta gercekten kimseye güvenilmiyor. güven duydugumuz insanlar güvenimizi kırıyor. zaten bi kere kırılınca güven bir daha kimseye güvenilmiyor. halbuki güven çok önemli ve çok güzel bir şeydir. keşke herkes güven koksa.
onu tanimaya calisirim belki de sinarim onu