aşık edebiyatının en sevilen nazım şeklidir. yaygın olarak kullanılmıştır. genelde lirik konular işlenmiştir. dörder mısralık bölümlerden oluşur. dörtlük sayısı üç beş arasında değişmektedir. on birli hece ölçüsüyle yazılır. anonim halk edebiyatında ki koşuk nazım şeklinin devamı niteliğindedir. koşmalar da değişik kafiye örgüleri görülür. konu yönünden divan edebiyatında ki gazel ve şarkıya benzer. halk edebiyatının tanınmış koşma şairleri karacaoğlan bayburtlu zihni aşık ömer ve erzurumlu emrah'tır. genelde saz eşliğinde ve ezgi ile söylenir. aşk ve doğa konuları en fazla işlenen konulardır. koşmalar konularına göre dört çeşittir. güzelleme: insan hayvan tabiat güzelliklerinin anlatıldığı eserlerdir. en önemli temsilcisi karacaoğlan'dır. koçaklama: yiğitçe anlatım vardır savaş ve kahramanlıklar anlatılır. temsilcileri köroğlu ve dadaloğlu'dur. taşlama: toplumun insanların eksik yönlerinin anlatıldığı koşmalardır. divan edebiyatında hiciv batı edebiyatında yergi denmektedir. en önemli temsilcisi seyrani'dir. ağıt: ölüm afet konularının işlendiği koşmadır. divanda mersiye sözlü dönem edebiyatta sagu denmektedir.
islam öncesi türk edebiyatına yer verilirdi aşk ve ayrılık gibi konular işlenmiştir
halk edebiyatı şiirleri içinde en sevileni ve tercih edileni nazım şekli koşma olmuştur.
islam öncesi türk edebiyatında yer alırdı. aşk, ayrılık, ölüm, tabiat, kahramanlık gibi konular işlenirdi.
divan-i lügatit türk'te koş kelimesi türkü söylemek anlamında kullanılmıştır.
dörtlük sayısı 3-6 arasında değişmektedir.
güzelleme, koçaklama, taşlama, ağıt koşma türleridir.