hz. peygamber’in dedesi abdülmuttalib zemzem kuyusunu yeniden ortaya çıkarıp işler hâle getirdiği sırada kureyş’in bazı ileri gelenleri onu alaya alıp küçük düşürmek istemişlerdi. o sırada hâris’ten başka oğlu olmayan abdülmuttalib onlara karşı savunmasız bir durumda olduğundan on oğlu olursa birini kurban edeceğine dair adakta bulunmuştu. bir süre sonra duası gerçekleşip on oğlu dünyaya geldiğinde gördüğü bir rüyada kendisine adağı hatırlatılmış, o da oğullarından hangisini kurban edeceğini belirlemek için kuraya başvurmuştu. kura o sırada en küçük oğlu olan abdullah’a çıkınca onu kurban etmeye karar vermiş, ancak buna başta kızları olmak üzere pek çok kimse karşı çıkmıştı. adağını yerine getirebilmek için bir çözüm arayan abdülmuttalib kendisine yapılan bir tavsiye doğrultusunda abdullah ile o günkü örfe göre diyet olarak kabul edilen on deve arasında kura çektirmiş, fakat kura yine abdullah’a çıkmıştı. abdülmuttalib deve sayısını onar onar artırarak kuraya devam etmiş, sayı yüze ulaşınca kuranın develere çıkması üzerine 100 deve kurban etmiş; böylece abdullah’ı kurtarmıştı. bundan dolayı hz. peygamber, hem babası abdullah’ın hem de büyük atası hz. ibrahim’in oğlu hz. ismâil’in kurban edilmekten kurtulmasını kastederek, “ben iki kurbanlığın oğluyum” demiştir.
bildiğim kadarıyla abdulmuttalip allah'a dua etmiştir.. yani adak adamıştır oğlumu sana kurban edeceğim diye ondan sonra kura çekmişlerdir 100 tane bu kuralardan her seferinde abdullah çıkmıştır. abdulmuttalip her kura çektiğinde peygamber efendimizin babası çıktı abdullah ondan sonra peygamber efendimiz sallallahu aleyhi ve sellem iki kurbanlığın oğluyum diğer zaman alınmıştır babası kurbanlık çıktığı için.