0

peygamberimiz vefat ettiginde bu konuda bir aciklama yapmamisti evs ve hazrec arasinda cikma ihtimali bulunan kargasayi engellemek adina (peygamberimiz bir cok seyi bizzat degil isaret yoluyla belirtmistir kendi hastaliginda imam olarak hz ebubekiri secmesi ve buna benzer bir cok sey de buna isarettir) hz ebu bekir halife olarak secilmistir

0

kur’an-ı kerim’de devlet başkanının nasıl belirleneceği konusunda bir usul gösterilmemiş, hz. peygamber de vefatından sonra devletin başına kimin geçeceği konusunda bir şey söylememişti. hz. muhammed’in vefat ettiği gün onun yerine geçecek kimse konusunda kendilerini yetkili gören medineliler sak-ı fetü benî sâide denilen hurmalıkta toplanarak içlerinden birini devlet başkanı seçmek istediler ve hazrec kabilesinin reisi sa’d b. ubâde’yi aday gösterdiler. devlet başkanlığının ensarın elinde bulunmasını istediği için teklifi kabul eden sa’d’ın riyasetini uygun bulmayan medineliler olduğu gibi muhacirlerin bu duruma rıza göstermeyeceklerini düşünenler de vardı. bu arada muhâcirler ve ensardan birer emîr seçilmesini teklif edenler de oldu. medinelilerin halife seçmek için toplandıklarından haberdar olan hz. ebû bekir, hz. ömer ve ebû ubeyde b. cerrâh’la birlikte oraya gitti. burada yaptığı konuşmada islâm peygamberi’nin kabilesine mensup olan muhacirlerin ona ilk önce iman ettiklerini ve kendisine yardımda bulunduklarını, çeşitli eziyet ve işkencelere dayandıklarını anlattıktan sonra hz. peygamberin dostları ve akrabaları sıfatıyla emirliğin hakları olduğunu söyledi. bu arada ensarın faziletlerini dile getirip islâmiyet’e ve resûl-i ekrem’e yaptıkları hizmetlerin inkâr edilemeyeceğini, ilk muhacirlerden sonra en şerefli kimselerin onların olduğunu belirtti. buna göre yönetici kureyşten, yardımcılar ise ensardan olmalıydı. ayrıca ensar ve muhacirlerden birer emir seçilmesini isteyenlere bu görüşün doğru olmadığını, islâm birliğini sağlamak için tek lider etrafında toplanmak gerektiğini söyledi; hz. ömer ile ebû ubeyde b. cerrâh’ı halifeliğe aday gösterdi. ancak onlar, “allah’a andolsun ki sen sağken bu görevi üzerimize alamayız. çünkü sen ilk muhacirlerin en meziyetlisi, hicret sırasında mağarada bulunan iki kişiden birisi ve namaz kıldırmakta resûlullah’ın halifesisin; uzat elini sana biat edeceğiz” diyerek ona doğru yürüdüler. bu sırada ensardan beşîr b. sa. d onlardan önce davranarak hz. ebû bekir’e biat etti. onun arkasından sa’d b. ubâde hariç orada bulunanların hepsi, ertesi gün de mescid-i nebevî’de medine’deki müslümanların büyük bir kısmı biat etti. hz. ali ile diğer bazı sahabeler ise daha sonra biat ettiler. medine’deki müslümanların büyük bir çoğunluğunun biat etmesiyle halife seçilen hz. ebû bekir, takip edeceği siyasetin genel esaslarını ortaya koyan meşhur hutbesinde müslümanların en iyisi olmadığı halde onlara başkan seçildiğini, doğru hareket ederse kendisine yardım etmelerini, yanlış davranırsa doğrultmalarını, allah’a ve resulüne itaat ettiği müddetçe kendisine itaat etmelerini istedi.