sanırım bu devirde öyle oluyor çünkü insanlar kalp kırmak için kimse kimseye aşık olmuyor hatta bir tarafta kırmasa onun kıymeti bilinmiyor ben bunu anlamıyorum iyilikle yaklaştığın zaman kesinlikle değerin olmuyor ama eğer kötülük yaparsan gerçekten sana değer verdiklerini görüyorsun ve bu durum çok üzücü çünkü asıl değer kazanan insanlar iyilik yapan insanlardır kalp kıranlar değildir.
bilmem kalp kırmak lazımmıdır sence söylesene hıı
kardeş bu devirde kıracaksınki kranın olmasın hadi babbaba
galiba öyle biraz, aşk çok tuhaf bir şey. o seni severken seni elde etmek için elinden geleni yapar. hatta fazlasını yapar. her türlü yollara girer göz boyarlar. sen onu sevmeye başlayınca bir anda roller değişir. seni deli gibi seven gider, yerine hiç bir hareketine katlanamayan ve sen verdikleri daha fazlasını isteyen yetinmeyi bilmeyen biri gelir. tüketir, tükenirsiniz. kalp kırmak o kadar kolay ki o sizin kalbinizin kırdıkça eski günler aklınıza gelir o böyle biri değildi diye kendinizi avutursunuz. insan kendine acı çektireni zor olanı daha çok seviyor galiba. çok lanet bir hal aldı insan ilişkileri sevmeyi aşkı çok farklı şeylerle karıştırıyorlar. kendilerine değer vermeyen insanları daha çok seviyor insanlar. kızgınlıklar geçiyor ama kırgınlıklar baki kalıyor bende. kalbimi kıranı aşkından ölsem de kolay kolay atfedemiyorum. ama büyük çoğunluk öyle değil.
gerçekten doğru söylemişsin birinin kalbini kırdığında gerçekten de olsana sevgi veriyor neden ? böyle insanlar gerçekten ben de anlamış değilim. bazen ben de kendi kendime soru soruyorum ben bu insanın kalbini kırdım ama bu insan beni seviyor ,ben bu insana laf söyledim ama bu insan beni seviyor.. yani insanlar gerçekten de çok değişik bazen ben bile şaşırıyorum evet ölümlü dünya kalp kırmamak lazım ama insanlar gerçekten de kalp kırıldıkça seni sevmeye başlıyor diyebilirim.
bence evet kimi üzersen seni sever ama kimi seversen seni üzer. kalp kırıp, üzmek lazım ki oda seni sevsin.