bir mevlevi derviş aftan dede..
bir kapı düşüneceksiniz şimdi, içeri giriyorsunuz ve bir elinizde kendi çocuğunuzun eli.. içerisi oyuncaklar dolu, dışarı çıkarken iki elinizde dolu.. birinde yine çocuğunuz diğerinde ise, çocukluğunuz var.. çocukluğunuzda oynadığınız bir oyuncak ya da bir figür.. ama sizi mutlu etmeye, heyecanlandırmaya yetmiş. almışsınız kaç lira ise.. bu bir oyuncakçı dükkanıdır ancak.. sizi çocukluğunuza götürürken aklınıza cahit sıtkı tarancı'nın aftan dede şiiri gelir.
aftan dede'ye para saydım,
sattı bana çocukluğumu,
artık ne yaşım var ne de adım,
bilmiyorum kim olduğumu...
bu kadar güzel insanı mutlu eden dizeleri okumak, hatırlamak o kadar iyi geldi ki ruhuma şu an..
gelelim aftan dedeye,
aftan dede, istanbul selimiye'de bir oyuncakçı dükkanı olan mevlevi kişiliği olan bir adamdı.
bu masalsı dükkan üsküdar-kadıköy yolu üzerinde idi. karacaahmet mezarlığına bakardı bir yanı da..
unutmayalım; bir ülkenin geleceği çocuklarımızın hayalleridir. o hayaller için onlara sağlıklı oyuncaklar alalım lütfen..
üsküdar selimiye'de,19.yüzyıl sonu ve 20.yüzyıl başında oyunçakçılık yapan mevlevi dervişidir.
affan dedenin içinde geçtiği çocuk şiiri ise şu şekildedir.
affan dedeye para saydım sattı bana çocukluğumu
artık ne yaşım var ne adım
bilmiyorum kim olduğumu
hiçbir şey sorulmasın benden haberim yok haberim yok olan bitenden
bu bahar havası bu bahçe havuzu şırıl şırıldır
uçurtmam bulutlardan yüce zıp zıp zıplarım pırıl pırıldır
ne güzel dönüyor çemberim hiç bitmese horoz şekerim.
cahit sıtkı tarancı'nın çocuk adlı şiirinde geçen affan dede, istanbul'un selimiye semtinde eski yüzyıllarda yaşamış bir oyuncakçıydı. küçük bir mevlevi dervişi olan affan dedenin küçük bir dükkana reşat ekrem koçu'nun istanbul ansiklopedisi'nde karşımıza çıkmaktadır.koçuya göre affan dedenin dükkanının evinin altında olduğunu öğreniyoruz.bu masalsı dükkan karacaahmet mezarlığına bakıyor ve üsküdar kadıköy yolu üzerinde bulunuyor.