canım ne istiyorsa onu yapardım öncelikle borç para alırdım sonuçta hayatımın son günü bu güzel yaşardım yerdim içerdim gezerdim yapmadığım ne varsa deneyimlemediğim ne varsa hepsini yapardım
bugün hayatımın son günü olsa sevdiğim insanlarla vakit geçirirdim daha sonra sevap falan işlerdim.ölümümü bekleyene kadar ibadet ederdim yaptığım hatalar için allah'tan özür dilerdim.beni affetmesi için yalvarırdım.
bugün hayatımın son günü olsaydı tüm sevdiklerimi görmeye çalışırdım.herkesle konuşmaya vedalaşmaya çalışırdım.çok isteyip de yapamadığım her hangi bir şeyi imkanım varsa yapardım.organ bağışı yapardım.canımın istediği her şeyi yerdim içerdim.birazda insanlara yardım ederdim.
farklı hiç birşey yapmazdım, bir günde ne yapılabilir, aynı hayatıma devam ederim.
hayatımın son günü olsaydı bugün eğer imkanım varsa gezebildigim kadar çok gezmek isterdim . yapmak istediğim şeyleri gerçekleştirir içimde ukte kalmaması için çaba sarf ederdim . ailemle dostlarımla güzel vakitler geçirerek onlara bir nevi veda ederdim m
herşeyi bir kenara bırakıp bol bol ibadet edip herkesten helallik dilerdim sevap lar işlerdim elimden geldiğince iyilik yapmak isterdim fakir fukara doyururdum yardıma muhtaç olan insanlara yardım eserdim hasta ziyaretinde bulunurdum ve organlarımı bağışlardım .
sevdiklerimle güzel bir gün geçirirdim başka yapacak birsey bulamadım.
sevdiğim insanları yanıma alıp onları ne kadar sevdiğimi söylerdim öncelikle çünkü onları tekrar görememek çok kötü bişey olurdu bu yüzden elimden geldiğince sevgimi gösterip varsa bi yanlışım af dilerdim sonra o gün hep iyi şeyler yapmaya çalışır kimseyi kırmamaya özen gösterirdim
hayatımın son günü olsa sevdiklerimle dolu dolu vakitler geçirirdim ve onları mutlu etmeyi çok isterdim. çünkü insanlar etrafındaki insanları mutlu edince otomatik olarak kendide mutlu oluyor. dünyada keşke böyle olsa herkes mutlu mesut bir şekilde sıkıntısız bir şekilde olsa ama işte nerde keşke demekle olmuyor
sevdiğim herkesi bütün tanıdığım ve değer verdiğim herkesi çağırırdım. toplardım bir eve. onlarla konuşur eski günlerden bahsederdim. sonra çıkar dışarı en sevdiğim yerlere gider, en sevdiğim şeyleri yiyip içerdim son kez. muhtemelen onlarla konuşmuş olsam da ayriyetten bir yazı hatta belki video da bırakırdım arkamda. ama son derece güzel konuşurdum. çünkü sadece arkamda bir iz bırakmak için yapılmış bir şey olurdu. sadece benden bir hatıra. yoksa görüp üzülmeleri için değil. insan ölümü unutup yaşıyor çoğu zaman. hayatın, bunca koşturmaca varken yoğunluğun akışına kapılıp gidiyoruz. oysa işte böyle zamanlarda ufak ufak ölüm de kendini hatırlatıyor..
eğer bugün hayatımın son günü olsaydı akrabalarımla yakınlarında geçmek isterdim songülümü gezerdim toz artık dolaşırdım sevdiğim insanlarla birlikte olurdum ve herkesle helalleşelim fakirlere yardım ederdim evimi satıp bir fakire verirsin parasını elbiselerimi bir fakire verirdim bağış yapardım da en sonunda rganlara ihtiyacı olan bir insan bulup organının bir tanesini o insana bağışlamak isterdim ve sonra da ahirete yolculuğum gerçekleşirdi diye düşünüyorum
mezarliklar mudurlugune gidip soyle duzgun bir yerden kendi mezarimi alir kazdirdim hicdryilse nerde yatacagimi bilirdim ordankalan vakittede heralde yapamadigim ne varsa yapmaya calisirdim
bu soruyu cevaplamazdım mesela örnek verecek olursak helaleşmek istediğim insanlarla helalleşirdim