cemâl karşî xiv. asrın başlarında yazdığı mülhakâtü’s- surâh adlı eserinde günümüze kadar gelmeyen târîh-i kâşgar’dan önemli alıntılar yapmıştır. bu alıntılarda satuk buğra han’a dair rivayetlere dayalı bazı bilgiler vardır ki, bu bilgilerin asırlar sonra menkabevi eklemelerle daha da geliştirilerek tezkirenin oluştuğu anlaşılmaktadır. umumiyetle xix. yüzyıl başlarından itibaren kaleme alınan tezkire nüshalarında gazâ fikrinin ön planda olması nedeniyle, kronoloji ve mekân boyutu dikkate alınmamıştır. bir giriş, iki bölüm ve bir sonuçtan oluşan tezkire’nin son (hâtime) bölümü “imamlar vak’ası”, xviii. asrın ikinci yarısında yaşamış olan molla niyâz hotenî’nin manzum dört imamlar tezkiresinin nesir halidir.