bazı şarkılar insanının ruhuna dokunacak, insanı duygusal olarak yakalayacak şarkılardır.bu durum kişiden kişiye,şarkıdan şarkıya farklılık gösterir.bunun şarkının söylendiği dil ile de bir alakası yoktur.daha önce hiç duyulmamış bir dilde söylenen,hiç sevilmeyen bir tempoda ilerleyen ya da hiç dinlenmemiş bir ezgiye sahip olan şarkı bile insanı alıp bambaşka diyarlara götürebilir.
duygusal olarak bizi etkileyen şarkıları severiz genelde. aslında bir vakit çok dinlerim bir şarkıyı sonra yüzüne bakmıyorum genelde bu durum son zamanların şarkılarında oluyor. barış mançp gibi sanatçıları ise hep dinlerim hiç bıkmam ben de bıraktığı etki farklıdır.
bazı şarkılarda kendimizi buluruz çünkü o anki ruh halimizi yansıtır, sanki bizi anlatıyor gibi gelir. o yüzden daha çok ilgimizi çeker. tamamen ruh haliyle alakalı bir durumdur yani.
şarkıda benim için ilk önce önemli olan daha doğrusu dikkati mı çeken ilk yer giriş kısmı oluyor nedense giriş kısmı o ritim, o müzik eğer güzel geliyorsa kulağıma beni mest ediyor dinlemeye teşvik ediyor ise o müzik benim favorilerim arasında yerini alır eğer hoşuma gitmedi kulağıma hoş gelmedi ise bir daha dinlemem ikincisi olmaz onun. birde sözleri söyleyen sanatçının sesi önemli oluyor insan için onlar mest ediyor kendine bağlıyor insanı bunu en güzel yapan sanatçılar arasında benim için rafet el roman vardır kesinlikle her şarkısı farklı bir dünya farklı bir zevk.
bazı şarkılar bütün insanlığın ortak noktası olduğu için severiz. bazı sanatçıları sevdiğimiz için, bazı şarkılarda kendini sevdirdiği için severiz.
ilk öncelikle şarkı bir hayat biçimidir bence. ama hayatımızın bazı dönemlerinde farklı şarkı türleri hoşuma gidebilir ve bu o an için şarkıyı özel kılar. uzun süreli şarkıyı sevme ise takıntılık durumudur bence. çünkü bir kişini bir şarkıyı daha fazla sevebilmesi için bir kişiden duyması ya da onu hatırlatması gerekir