kaynana insan olsa ıssız adaya götürmeyi boşver adalar satın alırım ona. onu ıssız adaya götürsen ne olacak 3 gün sonra boğmaya kalkar beni. kaynana beni zerre kadar sever yada sevmez hiç umrumda değil. isterse kızı da sevmesin aman annem desin. vallahi eyvallahım yok hiç
eğer öyle bir şey olabilseydi kaynanamın kaynanası da kaynanamı alması gerekmiyordu. sonuçta bir zamanlar o da bir gelindi. doğanın kanunu budur. doğanın kanunda evlenmek vardır. anneler oğulları veya kızlar evlenmediğin de hatta üzülürler. oğulları veya kızlarının bir yuvası olsun bekar kalsın istemezler. o yüzden anlaşamayacak larını bilse dahi yine de oğullarını evlendirirler. bir söz vardır hem ağlarım hem giderim diye. o yüzden bu söze dayanarak hem istemem hem alırım der kaynanalar. ki bence kaynanalar kötü olmasa gelinlerin de onlara kötü davranacağını zannetmiyorum çünkü kötülük karşılıklıdır tek taraflı kötülük yapan. bence nadir olur.
yani oğlu veya kızı sevdikten sonra hiçbir şey diyemez hiçbir şekilde karışma hakkı yok. benim de oğlum var. benim oğlum sevdiği sürece ben hiçbir şekilde bir şey diyemem evlenme alma diyemem. yani ıssız adada oğlum ve eşimle giderim. arkadaşın da dediği gibi o da alsın gitsin çocuklarıyla veya eşiyle ama bizlerden uzak olsun. benim kaynanamı hiçbir şekilde işim olmaz. zaten onun bulunduğu yerde de ben olmam hiç sevmiyorum o kadını allah'a yakın bana uzak olsun her zaman bunu söylemişimdir. hayatım boyunca ondan nefret ettim ve hala da nefret etmeye başlıyorum. bunun paradoks da falan alakası yok.
sadece kaynanalar biraz değişik olduğu için her zaman arayı bozan onlar oluyor nedense hiç anlamış değilim.
oğlu ya da kızı seviyordur. kaynana da mecburen kabul etmek zorunda kalmıştır. ayrıca zaten ıssız adada eşimiz, çocuğumuz, sevdiğimiz var. kaynanamız da gitsin kendi eşiyle ıssız adaya.