yani çocukken annemiz ne giydirirken onu giyiyorduk mecburen. ama çok şükür ki annemin zevki de muhteşem. çocukluk resimlerime bakınca ne güzel giydirmiş diye düşünürüm hep. çocuklukta da genelde rahat giydirmiş beni. bahçıvan pantolon ve etekler, el örgüsü güzel kazaklar, hele ki rahmetli anneannemin ördükleri o kadar güzelmiş ki. çocukken de sade ve rahat bir giyim tarzım olmuş. öyle saçma sapan renkler ile uyumsuz giyinmemişim hiç, komik tokalar falan takmamış çok şükür o konuda şanslıyım bence.
valla cocukken kiyafet uydurma derdim yok ne bulursam giyerdim. sadece pembe renklere ilgi duyardim . kucukluk kiyafetlerim pembeydi hep. bide kot pantolonu cok severdim. ama su an cok dikkat ediyorum giyinmeme. uydurmaya calisiyorum surekli. illaki renklerin uymasi lazim yoksa valla disari cikmiyorum.
ne bulursak onu giyiyorduk valla hiç kıyafete önem vermezdim sokakta kirleniyordu oyun oynarken zaten.