günümüzde kopmuş durumda.sebebi ise sadece bayramlarda akraba ziyaretleri yapılması,birlikte olunması.iyi günde,kötü günde birbirimize uzak olmamız.telefondan başımızı kaldırmamız.
akrabalık bağı kopalı çok oldu yabi bizde öyle bayramlarda görüşülürdü eskiden aile büyükleri ölünce o da kalmadı . özellikle benim ailem akrabalarım için geçerli görüştüğüm kimse yok hepsi birbirinden beter dedikodu severler ortalık karıştirmaya bayılırlar acayipler yani o yüzden en güzeli uzak durmak ben öyle yapıyorum . ama eşimin akrabaları daha bağlıdır birsey olsun sülalecek gelirler tabi dışarıdan süper akrabalar gibi duruyor ama içine girince onların da bizimkilerden hiç bir farkı yok . onlarda dışarıya oynuyor yani normalde içleri kaynıyor ayrı ayrı .
yani benim gözümde akraba her zaman akreptir. hiçbir şekilde ben akrabalarımız sevmiyorum çünkü akrabalarımın her zaman bana zararı dokandı ve hiçbir şekilde sevgi ve saygı görmedim onun için ben akrabalarımdan tiksiniyorum yani anne tarafımı da sevmem, baba tarafımı da sevmem. bana hiç faydası olmadı ki; öyle insanlara ben neden akraba diyeyim. eğer bana faydası olsaydı ben akrabam diyebilirdim. hani benim akrabam anneannem, babaannemz dedelerim, annem, babam, kardeşim, eşim, oğlum benim bunlardan başka akrabam yok. diğerlerini zaten hayatım boyunca sevmedim çünkü benim anneme çok çektirdiler benim anneme çektiren insan hiçbir zaman benim gözümde değeri yoktur olmayacak da. hani eminim ki; tüm herkes akrabalarından nefret ediyordur. hani akraba demiyorlar boşuna akraba akreptir diye gerçekten de akrep hani böyle senin bir açığını yakalamaya çalışıyorlar ki, fesatligindan dolayi benim akrabam yok ve bağlarımız da kopuk.
bence akrabalık bağları diye bir şey kalmadı. her ailede bir büyük vardır, aileyi bir araya getiren. onlar da yavaş yavaş öldüğü için ve şu an genç bir neslin çocukları yetiştiği için. aile bağları koptu diye düşünüyorum. bunun okuma yazma oranının artması ile falan hiçbir ilgisi yok, sadece insanlıkla alakalı bir duygu. insanlar yavaş yavaş öldüğü için, yerini teknoloji aldığı için, insanlar telefonlar aracılığıyla büyükleri aramakla yetiniyoruz. hatta aramıyoruz bile mesaj atıyoruz, hayırlı cumalar falan filan. bu yüzden insanlık da öldü akrabalık bağları da koptu. kimse kimseye gitmek istemiyor kimse kimsenin evine gelmesini istemiyor. çok saçma sapan bir aile hayatı aldı yerini ve insanlar mutlu aslında kimseyi görmek istemiyorum zaten, gelmesinler ya da gitmeyelim diyen çok insan var. bizimde akrabalarımız çok iyi değil, babaannem ve annem vefat ettikten sonra, hayatımızda pek fazla kimse kalmadı. çünkü aileyi bir arada tutan onlardı sanırım.
akrabalık bağları kopmadı ama gittikçe kopuyor. akraba olan insanlar artık birbirini tanımaz oldular. herkes birbirine yabancı oldu. kuzen kuzenini tanımıyor. hala, dayı, amca ve teyzelere artık yabancılaşmış bir şekilde kimse kimseyi tanımıyor. maalesef bu tanımamazlıklar gittikçe artıyor.