sabun yüzyıllardır her gün kullanılan kişisel temizlik maddesi. günümüzde kullandığımız sabunun ilk versiyonu fransız kimyager michel eugene chevreul tarafından 1811 yılında icat edildi. michel eugene chevreul yağ, gliserin ve yağ asitlerini kimyasal süreçten geçirerek bulduğu sabun, günümüzde bir kaç değişiklik ve gelişme ile kullandığımız sabunun aynısıdır. sabunun bulunuşu ile ilgili daha eski bilgilere bir göz atmakta yarar vardır.
sabun 1811 yılında bulunmadan önce de biline ve kullanılan bir temizlik maddesi idi fakat eski çağlardan beri kullanılan sabun günümüzde kulanılanlardan oldukça farklı idi.
abunun kullanımı ile ilişkili elde bulunan en eski kayıtlar m.ö. 2800 yılına ve babil medeniyetine ait kil tabletlerdir. babillilerin sabun kullandığına dair belgelere rastlanmıştır. sabun niteliği taşıyan maddelerle ilgili ilk yazılı belge olan bu kil tabletlerde, potasyum ve yağla karıştırılarak elde edilen bir maddeden söz ediliyor.
m.ö. 1500 lü yıllara ait ebers papirüsünde ise mısırda sabunun yıkamada kullandığını gösteriyor. bu belgede bahsedilen sabunun bir tuğla büyüklüğünde ve hamur kıvamında olduğu bilinmektedir.
yine m.ö. 600 lü yıllarda fenikelilerin sabun yaptığı bilinmektedir. bu tarihlerde sabun fenikeliler ile galyalılar arasında önemli bir ticaret malı olmuştur. bu ticaret roma döneminde sabunun bir numaralı temizlik aracı olmasını sağlamıştır.
eski zamanlardan kalma bir roma masalına göre, sabunu ilk defa kadınlar keşfetmiş. hayvanların kurban edildiği sapo dağı’nın kıyısında bulunan tiber nehri’nde çamaşırlarını yıkayan kadınlar, çamaşırlarını eskiye oranla daha az çaba sarf ederek temizledikleri fark ettiler. çünkü, hayvanların kurban edildiği sapo dağı’ndan tiber nehri’ne, yağmurla birlikte hayvan yağları ve odun külleri karışıyordu.
bu karışım ise, bayanların çamaşır günü için hoş bir hediye oluyordu. ingiltere’nin eski halklarından keltler de, hayvansal yağlar ve bitki küllerinden ürettikleri sabuna “saipo” adını verdi, bu sözcük daha sonra “soap” olarak değişti.