geleneksel türk tiyatrosu batılılaşma öncesi türk kültürünün tiyatrosudur islami yaşam ilkelerinin esnaf localarının ve sarayın yönlendirmeleri ile biçimlenen geleneksel kültürün içindeki köylü ve halk tiyatrosu türlerini kapsar köylerde oynanan seyirlik oyunlar dışında kalan halk tiyatrosu genellikle kentlerde en çok da istanbul'da gelişmiştir geleneksel türk tiyatrosu kapsamı içinde meddah kukla karagöz orta oyunu çengi köçek hokkabaz savaş oyunu gibi dramatik içerik taşıyan türlerin yanı sıra ustalık ve hüner gösterileri de yer alır cambaz sihirbaz tavşan dansçı gibi dramatik içerikli türlerden ahlak dersi vermesi de istenir toplumsal sorunlara dolaylı yollardan genellemelerle soyutlama larla yaklaşılır kişiler klişeleşmiş tavır özelliklerini gösterir oyunlar yazılı metinlere dayanmaksızın belli bir olayı izleyen ustalaşmış oyuncuların doğaçlama beceriyle geliştirilir geleneksel türk tiyatrosunun dramatik içerikli türlerinde aşlıca çatışma ve kişileştirme yöntemi olarak kullanılır oyuncunun başarısı taklit yapmadaki ustalığı ile ölçülür meddah hikayeleri dışındaki kukla karagöz ve orta oyununda oyunlar iki eksen kişi üzerinde kurulur bunlar kuklada efendi ve ibiş karagöz ve karagöz ve hacivat orta oyununda kavuklu pişekar adlarını alır oyunlarda söz komiği ağırlıktadır eksen kişiler karşılıklı olarak erkek ve dişi konuşturma adı verilen bir yöntemle konuşur gülmeyi getiren espri erkek konuşan yapar ibiş karagöz ve kavuklu erkek konuşurlar dişi konuşan hacivat pişekar ve efendi gibi eksen kişiler hem erken konuşanlara espri fırsatlar hazırlanıp hem de olayları inceletmek görevini üstlenirler geleneksel türk tiyatrosu gösterilerinde çeşitli yabancılaştırma teknikleri ile açık biçim veya göstermeci tiyatro adı verilen ve seyredenlerin izlediklerini tümüyle kapılmalarına önleyen bir oyun düzeni uygulanmıştır