çok eskilerden o bölgede yaşayan birbirine çok aşık iki genç yaşarmış.temel ve fadime.birbirlerini çok seven bu kişiler geçimini tarım ve balıkçılıkla karşılıyorlarmış.bir gün temel balık tutmak için teknesiyle açılmış.o gün denizde hava bozmuş fırtına çıkmış ve temel akşam olmasına rağmen geri dönmemiş.ahali ve fadime endişelnmişler ancak fırtına dinince döneceğini düşünmüşlerdir.fırtına dinmiş sabah olmuş temel dönmemiş.tekneler gidip aramış araştırmış hiçbir ize rastlamamışlar.geri dönüp fasimehe anlatmışlar bi kaç gün daha bekleyelim gelmesse ümidi keselim demişler.günler geçmiş temel dönmemiş.aşkından yanıp kavrulan fadime ise ümidini hiç kaybetmemiş denizi gören bir tepeye çıkıp her gün temelin gelmesini beklemiş.haftalar aylar fadime tepe çıkıp temeel temeeel!diye bağırıyormuş.ahali dönmeyeceğini anlamlş ancak fadime yıllar boyu o tepede bağırarak aşkının dönmesini beklemiş.bir gün temeel temeel diye bağırırken bir anda bir şey olmuş fadime kalp krizi geçirerek oracıkta ölmüş.bunu gören ahali çok üzülmüş ve bu büyük aşkı yaşatmak için o tepeye temel tepesi demişler.temel tepesi zamanla değişe değişe rize olmuş.