küçük ve gereksiz şeyleri çalmayı bir heves haline getirmiş, hobi haline getirmiş kişilere, hastalık olarak, kleptomani adı verilir. bu bir rahatsızlıktır, bize ait olmayan bir şeyleri başka birinden almak, küçük de olsa çalmaktır. maddi bir değeri olmayan şeyler çalınır genelde. ve değeri de yoktur. çalınan şeyin mesela bir kül tablası gibi, saçma sapan bir şey çalınabilir. bu bir hastalıktır. parasal bir amaç yoktur, yani ihtiyacımız olduğu için çalmayız, o hastalığa sahipsek. fakat onu çalmamız için bir istek duyarız ve bu şekilde beklenmedik bir şekilde hırsızlık yapmış olunur. toplumdaki adı hırsızlık hastalığı olarak bilinmektedir. daha çok ruh sağlığı ile alakası vardır, psikolojik sorunları olan insanlarda görülen bir hastalıktır. ahmet altan'ın aldatmak adlı kitabında, kadının mükemmel gösterişli hayatından sıkılıp, hiçbir şeye ihtiyaç duymayan bir kadının, maddi manevi her şeyi olan, çocukları olan, kocası çok zengin olan bir kadının, hayattan çok sıkılıp, kendi varoluşunu bulma endişesi ile yola çıkıp, bu şekilde kocasını aldatması ve aldatırken de bu hastalığa yani hırsızlık hastalığına yakalanması anlatılır kitapta. bu hastalığı kitapta olmasının nedeni, olayın psikolojik boyutunu göstermek bence. çünkü dediğim gibi bu hastalıkta, parasal maddi ihtiyacımız olan hiçbir şey çalınmaz. ufak tefek bir anahtar mesela, hiç ihtiyacımız olmayan bir anahtar çalınabilir. ya da bir dolap kapağı çalınabilir.. böyle saçma sapan gereksiz şeylerin çalınması ve bu çalma eylemi sonucunda, kişinin kendini mutlu hissetmesi, zaten onun psikolojisinin bozuk olduğunu gösterir. heyecan, aksiyon arayan bireylerde yani varoluş aşamasında olan bireylerde görülür. gerilmek ister insan bir heyecan yaşamak ister. büyük bir mutlulukla çalar o gereksiz olan şeyi ve bu çaldığı şeyin sonucunda çok mutlu olur.. bazı hastalar bu durumdan pişman olurken bazıları da yaptığı şeyin hiç önemli olmadığını zaten küçük bir şey çaldığını düşünerek kendini avutur. temeline inildiğinde psikolojik sorunların var olduğunu görmek kişi açısından zor olsa da, dıştan bakan bir bireyin bunu görmesi çok zor değildir. bu yüzden bu hastalığa sahip tanıdıklarınız varsa bence yanında olun, çünkü bu bir varoluş sancısıdır.