ben kendim depresyona girince oturup ağlarım ve içimi dökecek birini ararım.çünkü içinden sürekli ağlamak gelir ve bir kişiye içimi dökmek kendimi anlatmak isterim.ardından yiyecekleri mi alır oturur evden dışarı asla çıkmam ve oturduğum yerden yemek yer ve ağlarım.sürekli odamdan çıkmam o zaman kapanırım yanıma gelenleri ise kuşların bir arkadaşım veya içimi dökeceğim bir kişi gelirse onu anlayışla karşılar onunla konuşur içini dökerim.şu anda depresyonda değilim ama depresyonda olanlara allah yardım etsin 1'in çok sıkıntılı zor ve üstesinden gelmeyecek bir süreç.
her insan ara ara depresyona girebiliyor. yaşadığı kötü olaylardan dolayı başımıza bu durum gelebiliyor. depresyona girince yalnız kalmak isterim, kimse ile konuşmak istemem, ağlarım sonra kndime gelince hemen toparlanmaya başlarım. uzun süreli depresyona girmedim. belki yaşadığım şey depresyon bile değildir. bazı kişiler depresyon durumunu yoğun yaşarlar anti depresan ilaçları alırlar uzöan kontrolünde bu süreci atlatmaya çalışırlar. kimisi aşırı yemek yer kimisi hiç yemez. bazıları sigaraya, alköle ağırlık verir. gecelerce dışarlarda gezebilir. herkesin yaşadığı depresyonun boyutu ve kişiye etkisi farklıdır.
alkol alıp tüm gün film izlemek ve bol bol aplamak.
yalnız kalmak isterim çok alıngan çok sinirli olurum bide çok ağlarım.